جابجایی و مبادلهی رمزارز روی شبکههای بلاکچین اتفاق میافتد. میتوانید این شبکهها را مشابه شبکههای بانکی مختلف، مثل ساتنا، پایا، شاپرک، یا دیگر شبکههای مشابه، فرض کنید.
همانطور که در نقل و انتقالهای بانکی و تومانی، هر شبکه نیازمندیها، محدودیتها و کارمزدهای مخصوص خود را دارد، شبکههای رمزارزی هم ویژگیهای خود را دارند.
علاوه بر این، درست مثل نقل و انتقالهای بانکی، مبداء و مقصد هر تراکنش باید از شبکهی مشابهی استفاده کنند و در غیر این صورت تراکنش انجام نمیشود.
انتخاب شبکهی انتقال رمزارز به عوامل مختلفی بستگی دارد. اما مهمترین نکته این است که هنگام انتقال رمزارز، فرستنده و دریافتکننده هردو یک شبکه را انتخاب کنند.
برای مثال، اگر بخواهید از فردی تتر (USDT) دریافت کنید یا از کیف پول دیگری به کیف پول نوبیتکس خود تتر منتقل کنید، باید در بخش «واریز» نوبیتکس، مثل این راهنما، یک آدرس ایجاد کنید. موقع ایجاد آدرس، لازم است شبکهی انتقال را هم انتخاب کنید. فرض کنیم که شبکهی ERC20 را انتخاب میکنید.
در سمت دیگر این تراکنش، یعنی طرف فرستنده، هنگام وارد کردن آدرس کیف پولتان، لازم است شبکهی تراکنش هم انتخاب شود. در این صورت فرستنده هم باید شبکهی ERC20 را انتخاب کند.
اگر شبکهی طرف مبداء و مقصد یکی نباشد، تراکنش انجام نمیشود و ممکن است رمزارزی که میخواهید منتقل کنید از بین برود.
به همین دلیل باید در انتخاب شبکه دقت کنید و از یکی بودن آنها در مبداء و مقصد مطمئن شوید.