با وجود اینکه مفهوم آدرس‌های پنهان در تئوری چیز پیچیده‌ای به نظر می‌رسند؛ اما بوترین پیش‌تر گفته بود که خلق آدرس‌های پنهان روشی کم‌هزینه‌تر و Low Tech را در قیاس با دیگر راهکارهای حریم خصوصی اتریوم دارد.
هم بنیان‌گذارشبکه و ارز دیجیتال اتریوم، ویتالیک بوترین، راهکار احتمالی خود برای به قول خودش «بزرگترین چالش باقیمانده‌ی اتریوم» یعنی حریم خصوصی را به اشتراک گذاشت.
در پستی منتشر شده در بلاگ در تاریخ ۲۰ ژانویه، بوترین به نیاز به یافتن راهکاری برای بهبود حریم خصوصی اشاره کرد. چرا که از نظر او به صورت پیش‌فرض، تمامی اطلاعاتی که به بلاکچین عمومی می‌روند در معرض عموم هستند!
بنابراین او در همان پست بلاگ پیشنهاد آدرس‌های پنهان را مطرح کرد. چیزی که به گفته‌ی او می‌تواند با ناشناس کردن تراکنش‌های یک به یک، انتقال‌های توکن‌های غیرمثلی (ان اف تی) و ENSها، از حریم خصوصی کاربران حفاظت کند.
در آن پست بلاگ بوترین توضیح می‌دهد که تراکنش‌های آنچین چگونه می‌توانند به صورت کاملا ناشناس بین دو طرف صورت گیرند.
ابتدا کاربری که منتظر دریافت یک دارایی است باید یک «کلید هزینه | Spending Key» بسازد و از آن برای تولید متا آدرس‌های پنهان | Stealth Meta-Address استفاده کند. این آدرس- که با استفاده از ENS قابل ساختن است- به ارسال‌کننده داده می‌شود. حال ارسال کننده می‌تواند محاسباتی رمزنگارانه روی متا آدرس انجام دهد تا آدرس نهان را بسازد. آدرس نهانی که متعلق به دریافت کننده است.
ارسال کننده می‌تواند دارایی‌ها را به آدرس نهان دریافت کننده بفرستد. این کار همزمان با یک کلید موقت صورت می‌گیرد؛ کلیدی که اثبات می‌کند که آدرس نهان یاد شده متعلق به گیرنده است. نکته‌ی مهم این است که آدرس نهان برای هر تراکنش تازه‌ای باید مجددا ساخته شود.
این اولین باری نیست که از آدرس‌های پنهان به عنوان راه حلی برای مشکل حریم خصوصی اتریوم، یاد می‌شود. این مسئله از سال 2014 مورد بررسی قرار گرفته است؛ اما هنوز به مرحله استفاده تجاری نرسیده‌اند.
