انقلاب در اجماع اتریوم؛ ویتالیک بوترین از طرح جدید خود برای افزایش سرعت و مقیاس‌پذیری رونمایی کرد!
ویتالیک بوترین، هم‌بنیان‌گذار اتریوم، در مطلبی تازه رویکرد جدیدی را برای بهبود سرعت و مقیاس‌پذیری شبکه اتریوم مطرح کرده است که با بازنگری در نحوه ساختاردهی به نهایی‌سازی بلاک‌ها (block finality)، به دنبال ساده‌سازی فرآیند اجماع است.
خلاصه خبر
- گروهی کوچک و ثابت به‌طور خاص مسئول اجرای الگوریتم انتخاب زنجیره LMD GHOST در هر اسلات باشند.
- در حال حاضر، این پیشنهاد در مرحله تحقیقاتی قرار دارد.
به گزارش کریپتواسلیت، بوترین در پست چدید خود پیشنهاد داده است که مکانیزم انتخاب زنجیره (fork choice) از فرآیند نهایی‌سازی بلاک‌ها جدا شود. این حرکت می‌تواند منجر به ساده‌تر شدن پروتکل و افزایش سرعت تأیید بلاک‌ها شود.
در حال حاضر، اجماع اتریوم بر پایه طراحی مبتنی بر اسلات (slot-based) کار می‌کند که در آن مکانیزم‌های انتخاب زنجیره و نهایی‌سازی هر دو در یک بازه زمانی مشترک اجرا می‌شوند. با وجود پایداری بالا، این طراحی مستلزم چندین دور ارتباط بین اعتبارسنج‌ها در هر اسلات است که سرعت تأیید بلاک‌ها را محدود می‌کند.
بوترین برای کاهش این پیچیدگی پیشنهاد داده که اجازه داده شود این دو فرآیند به‌طور مستقل از هم توسعه یابند. او نوشت:
ممکن است راهی وجود داشته باشد تا از پیوند شدید بین اسلات‌ها و نهایی‌سازی که در مدل ۳SF معرفی شده فاصله بگیریم و در عوض از یک قاعده انتخاب زنجیره LMD GHOST و یک ابزار نهایی‌سازی جداگانه با تعداد مشارکت‌کنندگان متفاوت استفاده کنیم.
یک سیستم دو‌لایه
بر اساس طرح پیشنهادی، بوترین پیشنهاد داده که گروهی کوچک و ثابت شامل تقریباً ۲۵۶ اعتبارسنج به‌طور خاص مسئول اجرای الگوریتم انتخاب زنجیره LMD GHOST در هر اسلات باشند. این گروه در واقع «لاین سریع» اتریوم برای انتخاب بلاک‌ها خواهد بود و در لحظه سر زنجیره را مشخص می‌کند.
در همین حال مجموعه بزرگ‌تری از اعتبارسنج‌ها با ریتمی آهسته‌تر، مسئول فرآیند نهایی‌سازی خواهند بود؛ فرآیندی که تعیین می‌کند کدام بلاک‌ها به‌صورت غیرقابل بازگشت تثبیت شوند. این تفکیک می‌تواند تعداد دورهای ارتباطی در هر اسلات را از سه یا چهار به تنها دو دور کاهش دهد و در عین حفظ یکپارچگی اجماع، شبکه را پاسخ‌گوتر و سریع‌تر کند.
بوترین اشاره کرده که این معماری تأثیرات وسیع‌تری بر مقیاس‌پذیری اتریوم خواهد داشت. او می‌گوید این رویکرد به شبکه اجازه می‌دهد زمان اسلات‌ها را کاهش داده و تعداد بیشتری از اعتبارسنج‌ها را به‌صورت ایمن مدیریت کند. چنین ساختاری می‌تواند تا یک میلیون مشارکت‌کننده را بدون افزایش بار پردازشی قابل توجه یا نیاز به ترفندهای رمزنگاری پیچیده پشتیبانی کند.
او همچنین استدلال کرد که این سیستم نه‌تنها امنیت اتریوم را حفظ می‌کند بلکه عملیات داخلی آن را نیز ساده‌تر می‌سازد. ضمن اینکه به توسعه‌دهندگان این امکان را می‌دهد تا در آینده مکانیزم‌های نهایی‌سازی را بدون تأثیر بر منطق انتخاب زنجیره ارتقا یا جایگزین کنند.
در حال حاضر، این پیشنهاد در مرحله تحقیقاتی قرار دارد و برای دریافت نظرات جامعه عمومی شده است. با این حال، این گام را می‌توان حرکتی مهم در مسیر بهینه‌سازی عملکرد اتریوم و تبدیل آن به پلتفرمی سریع‌تر و مقیاس‌پذیرتر در آینده دانست.
همچنین بخوانید: اتریوم چیست؟
