امروزه، در عصر دیجیتال، تقاضا برای ذخیره‌سازی امن و قابل اعتماد فایل‌های دیجیتال بیش از هر زمان دیگری اهمیت پیدا کرده است و اینجاست که آشنایی با استورج اهمیت پیدا می‌کند. در واقع Storj یک پلتفرم غیر متمرکز برای ذخیره‌سازی فایل است که از فناوری بلاکچین برای ارائه راهی ایمن و کارآمد بهره میبرد. این پلتفرم به کاربران اجازه می‌دهد تا علاوه‌بر امکان ذخیره فایل، به راحتی به تمام آنها دسترسی داشته باشند.
پلتفرم استورج به جای تکیه بر یک سرور مرکزی، از شبکه‌ای از رایانه‌های واقع در سرتاسر جهان به نام Node استفاده می‌کند تا فضای مورد نیاز برای ذخیره‌سازی فایل‌ها را فراهم کند. برای استفاده از این پلتفرم باید تراکنش‌های مالی خود در آن را با ارز مخصوص خودش یعنی توکن Storj انجام دهید. با نوبیتکس مگ همراه باشید تا با معرفی Storj به طور کامل، نگاهی دقیق‌تر به نحوه عملکرد آن انداخته و به این سوال که به طور کلی ارز استورج چیست و چه نقشی را در جهان ارزهای دیجیتال بازی می‌کند، دقیق‌تر پاسخ دهیم.
آشنایی کامل با کاربردهای پلتفرم استورج
پلتفرم استورج دارای کاربردهای بسیار فراوانی از جمله ذخیره‌سازی و پخش ویدیو، توزیع نرم‌افزار، پشتیبان‌گیری و نرم‌افزارهای ابری (آن‌هایی که از همان ابتدا برای استفاده در فضای ابری طراحی شده‌اند؛ و در انگلیسی به آنها cloud-native apps گفته می‌شود) است. از آن‌جایی که این پلتفرم تمام خدمات خود را با کمک فناوری بلاکچین و به صورت غیرمتمرکز ارائه می‌دهد، خیال کاربران را از امنیت و البته دسترسی آسان، راحت کرده است.
این پلتفرم در سال ۲۰۱۴ تاسیس شد و در حال حاضر بیش از ۱۰۰۰۰ کامپیوتر فعال (همان Node) در سطح جهان دارد. مجموعه این کامپیوترها فضایی را برای ذخیره‌سازی فراهم کرده‌اند که حجم باورنکردنی آن چیزی بیش از شش پتابایت است. برای درک بهتر بزرگی این فضا در نظر بگیرید که هر پتابایت برابر با ۱۰۰۰ ترابایت است.
نقش ارز دیجیتال استورج (Storj) در این پلتفرم چیست؟
با این تعداد از امکانات بی‌نظیری که پلتفرم Storj فراهم می‌کند، کاربران زیادی به آن جذب شده‌اند. این کاربران هزینه‌های خود برای استفاده از این فضای ذخیره‌سازی را با توکن Storj پرداخت می‌کنند. در واقع برای درک اینکه ارز استورج چیست کار سختی در پیش نداریم. همان‌گونه که برای خرید و فروش در هر کشوری باید ارز رایج آن را در اختیار داشت، برای انجام تراکنش در این پلتفرم نیز باید از ارز رایج خودش استفاده کنیم.
ارز Storj روی شبکه ERC-20 فعال است؛ یعنی هر کسی می‌تواند روی این شبکه، این ارز را خریداری کرده و آن را معامله کند و یا هزینه‌های پلتفرم را بپردازد. ارزش کل توکن‌های استورج در حال حاضر چیزی بیش از ۱۶۰ میلیون دلار است و همین امر آن را به یکی از ۱۵۰ ارز دیجیتال برتر در بازار کریپتو تبدیل کرده است.
ارز دیجیتال استورج چگونه کار می‌کند؟
قبل از اینکه ببینیم شیوه عملکرد ارز استورج چیست و بررسی کنیم که چگونه کار می‌کند، باید سازوکار پلتفرم Storj را بررسی کنیم. این پلتفرم دارای سه جزء اصلی است که با هم کار می‌کنند تا شبکه غیرمتمرکز خود را تامین کنند:
نودها؛ مهم‌ترین جزء پلتفرم؛ گره ذخیره‌ساز در استورج چیست؟
Nodeها که به آنها گره‌های ذخیره‌سازی هم می‌گویند، در واقع رایانه‌هایی هستند که متعلق به یک‌سری افراد است که فضای بلا استفاده هارد درایو خود را برای استفاده در اختیار پلتفرم استورج قرار می‌دهند. آنها در ازای این اجاره دادن فضا به پلتفرم استورج هزینه دریافت می‌کنند.
آپلینک‌ها؛ مسئول آپلود فایل‌ها در شبکه
Uplikها بر روی دستگاه مشتری (فرد اجاره کننده فضا) اجرا می‌شوند و مسئولیت آپلود فایل‌ها در شبکه به عهده آن‌هاست. آنها با سایر همتایان خود در کل شبکه (برای ذخیره و بازیابی داده‌ها و اطلاعات) هماهنگ می‌شوند. این هماهنگی باعث می‌شود که فایل‌ها در مکان‌های مختلف ذخیره شوند و بتوان آنها را از منابع مختلف بازیابی کرد. Uplinkها بخش مهمی از شبکه Storj هستند، زیرا به کاربران اجازه می‌دهند به راحتی فایل‌های خود را به صورت امن ذخیره کرده و به آنها دسترسی داشته باشند.
ستلایت‌ها؛ هماهنگ کنندگان ترافیک
Satellites یا همان ماهواره‌ها مسئول هماهنگی ترافیک بین Node و Uplinks هستند. آنها چند کار مهم به عهده دارند:
- ابرداده‌ها را ذخیره می‌کنند.
- اطمینان حاصل کرده که گره‌های ذخیره‌سازی، داده‌ها را با دقت ذخیره می‌کنند.
- پرداخت‌ها را بین صاحبان فضا (آن‌هایی که فضا اجاره می‌دهند) توزیع می‌کنند.
نکته: هر کاربر Storj دارای یک حساب کاربری در این ماهواره‌ها است. این حساب به آنها امکان دسترسی به شبکه و ذخیره ایمن فایل‌ها را می‌دهد.
این سه مؤلفه با هم برای تامین الزامات شبکه Storj به صورت هماهنگ کار می‌کنند و راهی امن و قابل اعتماد را برای ذخیره فایل‌های دیجیتالی، فراهم می‌کنند. ارز دیجیتال استورج دقیقا همان پولی است که برای پرداخت اجاره به Nodeها و دریافت اجاره از مشتریان استفاده می‌شود.
تاریخچه ارز استورج و تحولاتش
۲۰۱۴ – ۲۰۱۵؛ سال‌های اولیه شکل‌گیری پروژه استورج
برای آشنایی با استورج باید به سال ۲۰۱۴ بروید. در این سال، گروهی از کارآفرینان حوزه فناوری از جمله Shawn Wilkinson و John Quinn شرکت استورج را تاسیس کردند. این یک شرکت توسعه‌دهنده بلاکچین و نرم‌افزار بود که دفتر مرکزی آن در آتلانتای جورجیا قرار داشت. چشم‌انداز آنها ایجاد یک پلتفرم ذخیره‌سازی ابری بود که هم پایدار و هم منبع-باز (Open-source) باشد. در واقع آنها به دنبال راه‌اندازی پلتفرمی بودند که از قدرت فناوری بلاکچین برای ارائه «راه حل ذخیره‌سازی امن و غیر متمرکز» استفاده کند.
پس از صرف تلاش و زمان زیادی برای توسعه، Storj، پلتفرم ذخیره‌سازی ابری خود را در سال 2015 معرفی کرد. این پلت فرم به گونه‌ای طراحی شده است که به راحتی در دسترس همه و کاملا قابل اعتماد باشد. تحقق چنین هدفی با استفاده از یک سیستم همتا-به-همتا ممکن شد که در آن داده‌های کاربران به جای یک سرور، در چندین سرور ذخیره می‌شوند. این رویکرد باعث می‌شود تا اگر یکی از سرورها آفلاین شود، داده‌ها در دسترس باقی بمانند.
علاوه‌بر‌این، پلتفرم Storj از رمزگذاری سرتاسری استفاده می‌کند؛ یعنی داده‌ها قبل از خروج از رایانه کاربر رمزگذاری می‌شوند و تا زمانی که کاربر دوباره به آن دسترسی پیدا کند، همانطور رمزگذاری شده باقی می‌ماند . این کار به محافظت از امنیت و حریم خصوصی داده‌های کاربران کمک می‌کند و باعث می‌شود که فقط اشخاص مجاز توانایی دسترسی به آنها را داشته باشند.
۲۰۱۷؛ تحولی در مقیاس‌پذیری
استورج به مرور زمان دستخوش تغییرات و بهبودهای مختلفی در سیستم خود شد. یکی از این تغییرات مهم که در سال ۲۰۱۷ رخ داد، استفاده از یک توکن اتریومی بجای استفاده از توکن مبتنی بر بیت کوین این پلتفرم (Bitcoin-based) بود. این انتقال به استورج اجازه داد تا از ویژگی‌های پیشرفته بلاک چین اتریوم، مانند قراردادهای هوشمند، استفاده کند و استاندارد ERC20 شامل حال این توکن شود. قراردادهایی که خود اجرائی هستند و به طور خودکار شرایط توافق شده را بدون نیاز به واسطه اجرا می‌کنند. این تغییر همچنین به Storj کمک کرد تا به مقیاس‌پذیری بهتری دست پیدا کند، به این معنی که می‌تواند تراکنش‌ها و کاربران بیشتری را در پلتفرم خود مدیریت کند.
۲۰۱۸؛ افق‌های جدید اقتصادی
سال ۲۰۱۸ در معرفی storj به گونه‌ای که ما امروز آن را می‌شناسیم نقش مهمی داشت. در این سال استورج نسخه جدیدی از شبکه خود را به نام V3 معرفی کرد که با چندین بروزرسانی همراه شد. یکی از تغییرات مهم در این نسخه، ارائه یک مدل جدید اقتصادی هول استفاده از توکن Storj به عنوان یک ابزار در این پلتفرم بود. در این مدل کاربران ملزم به نگه داشتن و استفاده از توکن‌های STORJ برای پرداخت هزینه ذخیره‌سازی و استفاده از پهنای باند خود در شبکه Storj بودند. این تغییر به منظور ایجاد یک اقتصاد پایدار و قابل پیش‌بینی در اکوسیستم استورج اجرا شد.
۲۰۲۰؛ نقطه عطفی در تاریخ استورج
اگر تا قبل از ۲۰۲۰ از یک فعال حوزه تکنولوژی می‌پرسیدیم که ارز استورج چیست ممکن بود جوابی نداشته باشد، اما با اتفاقات این سال ورق بازی برگشت و این ارز مثل بمب در دنیا صدا کرد. در واقع در سال ۲۰۲۰، این شرکت سرویس ذخیره‌سازی ابری خود به نام Tardigrade را راه‌اندازی کرد که مشتریان سازمانی را هدف قرار می‌داد. این یک نقطه عطف مهم برای Storj است زیرا جاه طلبی خود را برای تبدیل شدن به یک بازیگر اصلی در صنعت ذخیره‌سازی ابری نشان داد.
بنیان‌گذاران استورج؛ مغزهای متفکر دنیای نرم‌افزار
- Shawn Wilkinson: مهندس نرم‌افزار و کارآفرین با سابقه در علوم کامپیوتر و distributed systems (سیستم‌های توزیع شده)
- John Quinn (که به عنوان «دکتر کوین» هم شناخته می‌شود): مهندس نرم‌افزار با تخصص در سیستم‌های توزیع شده و رمزنگاری، دارای مدرک دکتری در علوم کامپیوتر.
- Tome Boshevski: مهندس نرم‌افزار و معمار با تجربه در سیستم‌های توزیع شده، رمزنگاری و محاسبات ابری.
- Philip Hutchins: مهندس نرم‌افزار با سابقه در علوم کامپیوتر و تجربه در بلاکچین و سیستم‌های توزیع شده.
- James Prestwich: مهندس نرم‌افزار و کارآفرین با تخصص در سیستم‌های توزیع شده، بلاکچین و رمزنگاری.
ویژگی‌های و مزایای ارز استورج
موارد زیر به ما کمک می‌کنند تا ببینیم ویژگی‌ها و مزایای ارز استورج چیست تا به طور دقیق‌تری آن را بشناسیم:
- ذخیره‌سازی غیرمتمرکز: Storj یک پلتفرم ذخیره‌سازی ابری غیرمتمرکز است که از شبکه همتا-به-همتا یا همان P2P استفاده می‌کند و به کاربران این امکان را می‌دهد تا در ازای توکن‌های STORJ، فضای هارد دیسک بلااستفاده خود را به دیگران اجاره دهند.
- امن و خصوصی: رمزگذاری سرتاسری استورج باعث می‌شود تنها مالکین داده‌ها کنترل کامل و دسترسی به داده‌ها را در اختیار داشته باشند.
- توکن کاربردی (Utility Token): استورج به عنوان یک توکن کاربردی عمل می‌کند و امکان پرداخت‌ها برای دسترسی به خدمات ذخیره‌سازی و همچنین تراکنش‌های دیگر در اکوسیستم Storj را فراهم می‌کند.
- منبع-باز (Open-Source): استورج یک پروژه منبع-باز است؛ یعنی کد نرم‌افزار آن به صورت عمومی در دسترس همگان است که این عمل، شفافیت، مشارکت جامعه و امکان بروز نوآوری را فراهم می‌کند.
- مقیاس پذیری: Storj به گونه‌ای طراحی شده است که مقیاس‌پذیر باشد و از ماهیت غیر متمرکز شبکه خود برای ارائه راه حل ذخیره‌سازی ابری توزیع شده استفاده کند.
- متمرکز بر سازمان: این پلتفرم دارای یک سرویس ذخیره‌سازی ابری به نام Tardigrade است که مشتریان سازمانی را هدف قرار می‌دهد و راه حل‌های ذخیره‌سازی مطمئن و ایمن را برای مشاغل ارائه می‌دهد.
- کم هزینه: هدف این پلتفرم ارائه راه حل‌های مقرون به صرفه در مقایسه با ارائه دهندگان ذخیره سازی ابری سنتی است که این هدف را با استفاده از فضای هارد دیسک بلا استفاده اپراتورهای گره در شبکه غیرمتمرکز خود ممکن است. این امر می‌تواند منجر به کاهش هزینه‌های ذخیره‌سازی برای کاربران شود و آن را به گزینه‌ای جذاب برای افراد یا سازمان‌ها تبدیل کند
معایب ارز استورج
- نوسانات: مانند بسیاری از ارزهای دیجیتال، ارزش توکن STORJ متغیر است که این امر می‌تواند بر هزینه و ارزش خدمات آن (اجاره فضای ذخیره‌سازی) تاثیر بگذارد.
- پذیرش محدود: با اینکه پذیرش این پلتفرم محدود است، با این‌حال بازهم در مقایسه با دیگر رقبایش در بازار ارائه خدمات ذخیره‌سازی ابری یک گزینه معتبر شناخته می‌شود.
- اتکای مطلق به اپراتورهای گره: Storj برای ارائه منابع ذخیره‌سازی در شبکه خود فقط و فقط به اپراتورهای گره متکی است و این امر ممکن است باعث تفاوت در کیفیت خدمات شود. (چون این گره‌ها دارای ویژگی‌های یکسان نیستند)
- ملاحظات قانونی: رمز ارزها، از جمله STORJ، تحت ملاحظات قانونی در حوزه‌های قضایی متفاوتی قرار دارند، که ممکن است و این می‌تواند به یک چالش نظارتی تبدیل شود.
کیف پول‌های استورج
کیف پول ارز دیجیتال برای هر ارزی انواع مختلفی دارد؛ یعنی ارزها با هر کیف پولی سازگار نیستند. ارز دیجیتال استورج هم از این قضیه مستثنی نیست و آن را می‌توان در نوع زیر ذخیره کرد.
کیف پول رسمی استورج
استورج دارای یک کیف پول رسمی به نام Storj DCS Bridge Wallet است که یک کیف پول منبع-باز است و کنترل کامل روی توکن‌های STORJ را در اختیار کاربران قرار می‌دهد. این کیف امکان مدیریت توکن‌های استورج، امکان ارسال و دریافت و تعامل با اکوسیستم استورج را فراهم می‌کند.
کیف پول‌های سازگار با اتریوم
این ارز دیجیتال را می‌توان در هر کیف پول سازگار با اتریوم که از توکن‌های ERC20 پشتیبانی می‌کند ذخیره کرد. در واقع تمام کیف پول‌های محبوب اتریوم مانند MetaMask، MyEtherWallet، Ledger و Trezor می‌توانند برای ذخیره این ارز استفاده شوند.
فرآیند ذخیره‌سازی در استورج به چه شکل است؟
۱- راه‌اندازی گره
کاربرانی که می‌خواهند منابع ذخیره‌سازی را در شبکه Storj فراهم کنند باید یک گره ذخیره‌سازی راه‌اندازی کنند. این کار شامل نصب نرم‌افزار Storj، پیکربندی تنظیمات گره ذخیره‌سازی و اتصال آن به شبکه Storj است.
۲- پیشنهاد ذخیره‌سازی
هنگامی که گره ذخیره‌سازی راه اندازی شد، کاربران می‌تواند شروع به ارائه ظرفیت ذخیره‌سازی به شبکه Storj کند. گره ذخیره‌سازی بخشی از فضای موجود خود را به شبکه Storj اختصاص می‌دهد که یرای ذخیره داده‌های رمز گذاری شده در دسترس قرار می‌گیرد.
۳- آپلود داده
کاربرانی که می‌خواهند داده‌ها را در پلتفرم Storj ذخیره کنند، می‌توانند داده‌های خود را در شبکه آپلود کنند. در این فرآیند داده‌های آنها به تکه‌های کوچکتر تقسیم می‌شوند، در سمت مشتری رمزگذاری می‌شوند و سپس در شبکه Storj آپلود می‌شوند.
۴-توزیع داده
داده‌های آپلود شده در چندین گره ذخیره‌سازی به صورت غیر متمرکز توزیع می‌شود و از جدول هش توزیع شده (DHT) برای مکان یابی و ذخیره همه تکه‌های داده در گره‌های مختلف جهت یکپارچه‌سازی داده‌ها استفاده می‌شود.
۵-بازیابی
زمانی که کاربر می‌خواهد داده‌های ذخیره شده خود را بازیابی کند، تکه‌های داده (که رمزگذاری شده‌اند) از چندین گره‌ذخیره سازی بازیابی شده و در سمت مشتری دوباره قابل دسترسی می‌شوند.
۶-پرداخت
اپراتورهای گره ذخیره‌سازی با توکن‌های STORJ برای ارائه ظرفیت ذخیره‌سازی و پهنای باند به شبکه هزینه دریافت می‌کنند. این هزینه را مصرف کنندگان این موارد به آنها پرداخت می‌کنند. این هزینه در شبکه گره‌ها بین اجاره دهندگان توزیع می‌شود.
۷- تایید و حصول اطمینان
شبکه Storj به صورت دوره‌ای گره‌های ذخیره‌سازی را برای تایید و بررسی از نظر «در دسترس بودن» و «یکپارچگی» نظارت می‌کند. اپراتورهای گره ذخیره‌سازی برای ادامه روند به دست آوردن پاداش، باید زمان آپدیت و تایید داده‌ها را بروز نگه دارند.
استخراج ارز دیجیتال STORJ چگونه است؟
هر تعریفی که از استخراج ارز دیجیتال داشته باشید، برای این توکن صدق نمی‌کند. در واقع این ارز مانند سایر ارزهای دیجیتال همچون بیت کوین استخراج نمی‌شود؛ اما اگر مایل به دریافت آن به عنوان پاداشی از سمت شبکه هستید، باید بخشی از هارد رایانه خود را در اختیار این پلتفرم بگذارید (آن را اجاره دهید) و به اپراتورهای گره ذخیره‌سازی متصلش کنید.
چطور ارز دیجیتال استورج بخریم؟
برای خرید و فروش ارز دیجیتال که استورج (STORJ) هم جزو آن‌هاست، می‌توانید در نوبیتکس حساب باز کنید و به قسمت معاملات بروید. در این قسمت رمز ارز استورج را جست‌وجو کنید و آن را انتخاب کنید. پس از خرید، این دارایی به کیف پول نوبیتکس شما منتقل می‌شود. هر زمان که مایل باشید می‌توانید آن را بفروشید یا به کیف پول‌های اتریومی یا کیف پول رسمی استورج یعنی Storj DCS Bridge Wallet منتقل کنید.
بررسی تاریخچه قیمت استورج
تاریخچه کامل قیمت (STORJ) را می‌توانید در صفحه نمودار این ارز در نوبیتکس مشاهده کنید. با مشاهده نمودار کامل این ارز از ابتدای ورودش تاکنون و به صورت لحظه‌ای، می‌توانید تجزیه و تحلیل جامعی از حرکات تاریخی قیمت STORJ در طول زمان به دست آورید. این اطلاعات می‌تواند برای سرمایه‌گذاران و معامله‌گرانی که به دنبال تصمیم‌گیری آگاهانه در مورد خرید یا فروش STORJ هستند، ارزشمند باشد. همچنین نمودار استورج در نوبیتکس نمایشی بصری از روند قیمت STORJ، از جمله تمام قله‌ها، دره‌ها، و الگوهای تاریخی را ارائه می‌دهد.
پیش‌بینی آینده ارز استورج
Storj با رویکرد منحصر‌به‌فرد خود در استفاده از فناوری بلاکچین، رمزگذاری و شبکه‌های همتا-به-همتا، پتانسیل امیدوارکننده‌ای را به عنوان یک راه حل ذخیره‌سازی ابری غیرمتمرکز نشان داده است. تمرکز آن بر حریم خصوصی، امنیت و مقرون به صرفه بودن این پلتفرم می‌تواند آن را برای کاربران و مشاغلی که به دنبال گزینه‌های ذخیره‌سازی ابری امن و کارآمد هستند جذاب کند. با این حال نه تنها در مورد استورج، بلکه در مورد هیچ ارز دیجیتال یا حتی هیچ کمپانی بزرگ دیگری در جهان نمی‌توان به صورت قاطعانه پیش‌بینی انجام داد.
