مقیاس‌پذیری در بلاک چین چیست و چه راه حل‌هایی دارد؟

در حالی که ارزش‌هایی مانند تمرکززدایی، امنیت و شفافیت باعث رشد فوق‌العاده صنعت بلاک چین شده‌اند، معماری نوپای بسیاری از شبکه‌های بلاک چین برای برآورده کردن این افزایش نمایی تقاضا با مشکل مواجه شده است. از آنجایی که رفته رفته پذیرش جریان اصلی شروع به رشد می‌کند و موارد استفاده بلاک چین نیز افزایش می‌یابد، بلاک چین‌ها نیاز به ظرفیت بسیار بیشتری نسبت شرایط فعلی خواهند داشت. کارشناسان برجسته این صنعت تلاش خود را برای ایجاد راه حل‌های فنی که می‌توانند هم اصول و ارزش‌های اصلی بلاک چین را حفظ کنند و هم شرایط را برای تجاری‌سازی گسترده بلاک چین‌ها فراهم کنند، تشدید کرده‌اند. مقیاس پذیری به میزان قابلیت سیستم برای پشتیبانی از تعداد بزرگتری از تراکنش‌ها و کاربران می‌پردازد. این شبکه‌ها از مجموعه‌ای از قوانین یا پروتکل اجماع پیروی می‌کنند که دقیقاً مشخص می‌کند که تراکنش‌های معتبر چه شکلی باید داشته باشند و همچنین چه کسی واجد شرایط پردازش و افزودن آن‌ها به بلاک چین است. در حالی که فناوری بلاکچین با ویژگی‌هایی همچون امنیت، شفافیت و عدم نیاز به واسطه مرکزی، برای بسیاری از صنایع جاذبه‌ای فراهم می‌کند، اما ظرفیت محدود و تراکنش‌های آهسته در بعضی از سیستم‌های بلاکچین می‌تواند مانع استفاده وسیع از این فناوری شود. سیستم‌های غیرمتمرکز مزایای مهمی نسبت به سیستم‌های متمرکز سنتی دارند، مانند حذف نیاز به شخص ثالث قابل اعتماد و افزایش امنیت در برابر مهاجمان مخرب. اما اعتبارسنجی تراکنش‌ها در بلاک چین نیازمند تلاش مضاعف است و در نتیجه سرعت تراکنش را کاهش می‌دهد. محدودیت‌های سیستم‌های بلاک چین را می‌توان به عنوان مبادله‌ای بین تمرکززدایی، امنیت و مقیاس پذیری در نظر گرفت.

آیا بلاک چین قادر است تا میلیاردها کاربر را در سراسر جهان پشتیبانی کند؟ در این مقاله از مجله نوبیتکس به بررسی چالش‌های مقیاس پذیری و راهکارهایی که توسعه‌دهندگان بلاک چین برای حل آنها اتخاذ کرده‌اند می‌پردازیم.

مقیاس پذیری بلاک چین چیست؟

مقیاس پذیری در بلاک چین، که تا حد زیادی به سرعت تراکنش‌ها اشاره دارد، هدفی مهم برای صنعت کریپتو و در عین حال گلوگاهی برای آن است. تراکنش‌های ارزهای دیجیتال در حال حاضر معمولاً بیشتر از روش‌های پرداخت معمولی طول می‌کشد. با این حال، روش‌ها و فرضیه‌های مختلفی در جوامع کریپتو در مورد چگونگی گذر از این مانع و پیشرفت‌هایی که در نهایت می‌تواند به سرعت تراکنش‌های تقریباً آنی منجر شود، در حال توسعه است.

به طور کلی سه معیار کلیدی مقیاس پذیری پروتکل بلاک چین را تعیین می‌کند:

تأخیر (Latency)

مدت زمانی که طول می‌کشد تا تراکنش‌ها به گره‌های شبکه منتشر شوند و پاسخ‌های آنها برای رسیدن به یک توافق جمع شود، بر مقیاس پذیری تأثیر می‌گذارد. تاخیر کمتر منجر به شبکه مقیاس‌پذیرتر می‌شود.

توان عملیاتی شبکه (Throughput)

 مقیاس پذیری پروتکل بلاک چین به تعداد تراکنش‌هایی که شبکه‌ می‌تواند در ثانیه پردازش کند نیز بستگی دارد. توان عملیاتی بالاتر منجر به یک شبکه مقیاس‌پذیرتر می‌شود.

هزینه (Cost)

 منابع (قدرت محاسباتی، پهنای باند و …) مورد نیاز برای اجرای یک بلاک چین، در تعیین میزان مقیاس پذیری آن بلاک چین موثر است. منابع بیشتر به معنای مشوق‌ و پاداش شبکه بیشتر نیز است، به ویژه برای شرکت‌کنندگان بیشتر در شبکه. اگر مشوق‌ها و پاداش‌ها با هزینه مشارکت متناسب نباشد، ممکن است شرکت‌کنندگان تمایلی برای فعالیت در شبکه نداشته باشند.

اغلب پروتکل‌های بلاک چین‌های جدیدتر مانند سولانا (Solana) مقیاس‌‌پذیرتر از پروتکل‌های قدیمی مانند بیت کوین هستند. با این حال، این بلاک چین‌ها معمولاً به بهای یک سیستم امنیتی ضعیف‌تر یا تمرکزدایی کمتر به این امر دست می‌یابند.

بررسی موردی چالش مقیاس پذیری بیت کوین

مشکل مقیاس پذیری بیت کوین از زمان آغاز به کار آن به عنوان اولین ارز رمزنگاری شده جهان یک نگرانی مهم بوده است. با رشد شبکه بیت کوین و افزایش تعداد تراکنش‌ها، ظرفیت محدود بلاک چین بیت کوین برای پردازش تراکنش‌ها به سرعت آشکار شد.

محبوبیت و افزایش پذیرش بیت کوین منجر به افزایش تعداد تراکنش‌ها در شبکه آن شده است. با این حال، ظرفیت فعلی بلاک چین بیت کوین تنها می‌تواند حدود 7 تا 10 تراکنش در ثانیه (tps) را پردازش کند که بسیار کمتر از سیستم‌های پرداخت سنتی مانند ویزا (Visa) است که می‌تواند هزاران تراکنش را در ثانیه پردازش کند.

این محدودیت ناشی از طراحی شبکه است که در آن زمان ایجاد بلوک به طور متوسط 10 دقیقه و اندازه بلوک محدود به 1 مگابایت است. در نتیجه، کاربران اغلب با افزایش کارمزد تراکنش‌ها و تاخیر در مدت پردازش در دوره‌های اوج شبکه مواجه می‌شوند.

در حالی که بیت کوین محدودیت‌های خود را دارد، هنوز هم می‌تواند از طریق پیاده سازی راه حل‌های لایه‌ای که عملکرد و کارایی شبکه را بهبود می‌دهند مقیاس‌پذیر شود.

راه‌حل‌های مشکل مقیاس پذیری بیت‌کوین شامل بهبود مکانیسم‌های اجماع، اجرای شاردینگ و استفاده از بلاک چین‌های تودرتو است. همچنین راه‌حل‌های لایه ۲، مانند شبکه لایتنینگ، پیشرفت‌های امیدوارکننده‌ای را در سرعت و هزینه تراکنش بلاک چین بیت کوین ارائه می‌دهند. در ادامه مقاله به بررسی منشا مسئله مقیاس پذیری بلاک‌چین‌ها و راه حل‌هایی که برای آن ارائه می‌شود می‌پردازیم.

چرا مقیاس پذیری بلاک چین دشوار است؟

شاید برای شما این سوال به وجود آمده باشد که اساساً چرا مقیاس پذیری در بلاک چین‌ها دشوار است. در این بخش شما را با جنبه‌های مختلف مرتبط با مساله مقیاس پذیری بلاک چین‌ها آشنا می‌کنیم.

بلاک چین به عنوان شبکه‌ای طراحی شده است که می‌تواند تعامل بین شرکت کنندگان شبکه را بدون هیچ قدرت مرکزی ممکن کند. همه گره‌های شرکت‌کننده در شبکه بلاک چین از حقوق برابر برخوردارند و منطقی است که تعجب کنیم که چگونه شبکه بدون هیچ مرجع حاکمیتی اجرا می‌شود. هر گره منفرد در شبکه توانایی اداره و مدیریت تراکنش‌ها در شبکه بلاک چین را دارد.

از سوی دیگر، افزایش مداوم تعداد گره‌های شبکه منجر به مشکل مقیاس پذیری بلاک چین می‌شود. حتی اگر بلاک چین بیش از یک دهه در حال فعالیت باشد، بروز مشکلات مقیاس پذیری می‌تواند چشم انداز پذیرش بلاک چین را با مشکل مواجه کند. در ادامه این بحث را بیشتر موشکافی می‌کنیم.

 چالش‌های توسعه برنامه‌های غیرمتمرکز در بلاک چین 

محبوبیت فناوری‌های بلاک چین از زمان آغاز این نوآوری به طور قابل توجهی در حال افزایش بوده است. جامعه تحقیقاتی و نوآوری‌های صنعتی آینده امیدوارکننده‌ای را برای موفقیت این فناوری نوید می‌دهند. با این حال، فناوری بلاک چین در ابتدا برای بخش مالی طراحی شده بود. از سوی دیگر، دفتر کل غیرقابل تغییر و تمرکززدایی آن را به یک گزینه مناسب برای کاربردهای غیرمالی نیز تبدیل کرده است. به عنوان مثال، بلاک چین کاربردهای امیدوارکننده‌ای در حوزه اینترنت اشیا (IoT) پیدا کرده است. همچنین افزایش مداوم اندازه شبکه‌های بلاک چین محبوبی مانند اتریوم چالش مقیاس پذیری بلاک چین را تشدید می‌کند.

علیرغم عوامل امیدوارکننده مرتبط با بلاک چین، توسعه برنامه‌های غیرمتمرکز به دلایل مختلف دشوار است. اول از همه، شبکه بلاک چین در برابر هک آسیب پذیر است. علاوه بر این، مسائل دیگری مانند نیاز به ابزارهای اضافی و کاربردپذیری محدود بر پذیرش بلاک چین تاثیر می‌گذارد. با این حال، مسئله مقیاس پذیری در حال حاضر یکی از مهمترین مسائل پیش روی شبکه‌های بلاک چین است.

بیاید بیت کوین را در نظر بگیریم. بیت کوین در هر ثانیه تقریباً 7 تراکنش را پردازش می‌کند و در طرف دیگر ویزا تقریباً 1700 تراکنش را در هر ثانیه پردازش می‌کند. با همین داده به وضوح می‌توان تفاوت عملکردی بین ویزا و فناوری مبتنی بر بلاک چین را مشاهده کرد. از سوی دیگر، باید مشکلات استقرار فناوری جدید نیز را در نظر گرفت. این دست از مسائل و نگرانی‌های حل نشده مقیاس پذیری، محدودیت‌هایی برای پذیرش بلاک چین و کاربردهای عملی آن ایجاد می‌کند.

عوامل موثر بر مقیاس پذیری در بلاک چین

عوامل مهمی که منجر به چالش مقیاس پذیری بلاک چین می‌شود چیست؟ در این بخش چهار موضوع مهمی که بر مقیاس پذیری بلاک چین تأثیر می‌گذارند شامل محدودیت‌ها، هزینه‌های تراکنش، اندازه بلوک و زمان پاسخ‌دهی است.

افزایش سابقه تراکنش و محدودیت‌های سخت افزاری

مهمترین مسئله در مقیاس پذیری بلاک چین را می‌توان افزایش سابقه تراکنش و محدودیت‌های سخت افزاری دانست. در پردازش تراکنش جدید، هر گره اطلاعات مربوط به تراکنش را به دفتر کل اضافه می‌کند. در نتیجه، افزایش سابقه تراکنش می‌تواند کل سیستم را با مشکل رو به رو کند. شبکه‌های بلاک چین باید تمام داده‌ها را با دقت نگهداری کنند تا سطح اطمینان شبکه را حفظ کنند. علاوه بر این، بلاک چین از نظر سخت افزاری نیز با محدودیت‌هایی مواجه است. بیشتر مسائل مربوط به مشکلات مقیاس پذیری بلاک چین به دلیل محدودیت‌های سخت افزاری ایجاد می‌شود. با گسترش بیشتر شبکه بلاک چین، راه اندازی و نگهداری سخت افزار مورد نیاز برای گره‌ها دشوار می‌شود.

کارمزد تراکنش

عامل مهم بعدی که منجر به چالش‌های بزرگ مقیاس پذیری در بلاک چین می‌شود، به کارمزد بالای تراکنش اشاره دارد. محبوبیت روزافزون شبکه‌های بلاک چین نیاز به قدرت محاسباتی بالاتر را افزایش داده است و منجر به پیچیدگی‌های بیشتری در فرایندهای اعتبارسنجی تراکنش‌ها شده است. در بلاک چین کاربران باید برای تایید تراکنش‌های خود هزینه مشخصی بپردازند. با افزایش ترافیک شبکه بلاک چین، کاربران مجبور به پرداخت هزینه تراکنش‌های بالاتر برای تایید تراکنش‌های خود می‌شوند. با این حال، توجه به این نکته نیز ضروری است که بسیاری از تراکنش‌ها نیز برای مدت طولانی بدون پردازش در صف باقی می‌مانند.

اندازه بلاک

اندازه بلاک نیز موضوعی قابل توجه در درک بهتر مسئله مقیاس پذیری بلاک چین است. افزایش تعداد تراکنش‌ها در شبکه‌های بلاک چین منجر به زمان بر شدن فرآیند اجرای تراکنش‌ها می‌شود. به عنوان مثال، هر بلاک در شبکه بلاک چین بیت کوین به اندازه 1 مگابایت است و این بلاک ۱ مگابایتی تقریباً شامل 2020 تراکنش است. از آنجایی که تعداد تراکنش‌هایی که درون یک بلاک قرار می‌گیرند محدود است و این اندازه فعلا قرار نیست تغییر کند باعث تشدید مشکل مقیاس پذیری در شبکه بیت کوین شده است.

زمان پاسخ‌دهی

تمام تراکنش‌ها در شبکه بلاک چین باید یک فرآیند اعتبارسنجی را طی کنند. به طور کلی، با توجه به تعداد تراکنش‌های موجود در صف، تراکنش‌ها باید برای مدتی برای اعتبارسنجی منتظر بمانند. به عنوان مثال، شبکه بیت کوین نیاز به تقریباً 10 دقیقه برای ساخت یک بلوک جدید دارد. این مدت زمان انتظار برای اعتبارسنجی تراکنش در زمان‌های اوج شبکه نیز افزایش می‌یابد. زمان پاسخ‌دهی به طور مستقیم با کارمزد تراکنش‌های بالا مرتبط است و به عنوان یکی از عوامل مهم منجر به مشکل مقیاس پذیری بلاک چین شناخته می‌شود.

بنابراین، عوامل مهمی که منجر به چالش مقیاس پذیری بلاک چین می‌شود، نشان می‌دهد که افزایش تعداد تراکنش‌ها و کاربران قطعا برای شبکه‌های بلاک چین مشکل ساز است. اگر شبکه‌ها نتوانند از نظر ظرفیت برای پذیرش تراکنش‌ها و کاربران جدید توسعه یابند، آن‌گاه ممکن است از نظر پذیرش با مشکل مواجه شوند.

معضل سه‌گانه مقیاس پذیری بلاک چین چیست؟

بدون صحبت در مورد معضل سه‌گانه (Trilemma) مقیاس پذیری بلاک چین نمی‌توان به سوال “مسئله مقیاس پذیری بلاک چین چیست؟” پاسخ داد. مقیاس پذیری بلاک چین یکی از بزرگترین موانع برای ارزهای رمزنگاری شده است. معضل سه‌گانه (Trilemma) مقیاس پذیری بلاک چین ادعا می‌کند که شما تنها می‌توانید همزمان به دو مورد از سه رأس مثلث تمرکززدایی، مقیاس پذیری و امنیت دست یابید و هرگز نمی‌توانید هر سه را همزمان داشته باشید. بنابراین این مبادله غیرقابل اجتناب است.

ویتالیک بوترین، خالق اتریوم، در ابتدا اصطلاح «تریلما» را برای اشاره به این چالش فناوری بلاک چین به کار برد. تریلما یک اثبات دقیق ریاضی نیست، صرفاً یک نتیجه‌گیری شهودی است. اگرچه تریلما جوری به نظر می‌رسد که قابل حل نیست اما ممکن است الگوریتمی وجود داشته باشد که بتواند همزمان هر سه کار را انجام دهد.

1. تمرکززدایی

به سطح پراکندگی مالکیت، قدرت و ارزش در یک بلاک چین، تمرکززدایی (Decentralization) می‌گویند. از آنجایی که هیچ نهادی نمی‌تواند کل شبکه را کنترل کند، ارزهای دیجیتال اغلب به عنوان «غیرمتمرکز» در نظر گرفته می‌شوند. با این حال، تمرکززدایی یک طیف است تا یک ویژگی «بله» یا «نه» ساده، و پروژه‌های مختلف مانند بیت‌کوین، اتریوم، ریپل و … درجات مختلفی از عدم تمرکز را دارا هستند.

2. امنیت

امنیت ظرفیت بلاک چین برای مقاومت در برابر نفوذ منابع خارجی و انعطاف‌پذیری سیستم در برابر دستکاری است. یک سیستم بلاک چین در برابر حملات متعدد از جمله حملات دوبار خرج کردن (double-spending) ،حملات 51 درصد، DDoS و … آسیب پذیر است. تمرکززدایی بیشتر با آزادی بیشتر به دست می‌آید، یعنی ورود و خروج آزاد از شبکه، اما در این صورت امنیت کاهش می‌یابد زیرا تایید هویت بازیکنان جدید، که ممکن است با نیت بد فعالیت کنند یا با هم همکاری کنند تا شبکه را مختل کنند، دشوار است. .

3. مقیاس پذیری

مقیاس پذیری بلاک چین به توانایی بلاک چین برای پشتیبانی از توان عملیاتی بالا و رشد آینده اشاره دارد. میزان ظرفیت شبکه با مقیاس پذیری تعیین می‌شود، چیزی که بر تعداد گره‌های فعال شبکه، میزان تراکنش‌هایی که شبکه می‌تواند انجام دهد، سرعت شبکه در انجام تراکنش‌ها و … نیز تاثیر می‌گذارد. مقیاس پذیری به این معنی است که با تسریع موارد استفاده و پذیرش، عملکرد بلاک چین آسیبی نخواهد دید. بلاک چین‌هایی که با افزایش پذیرش عملکردشان تضعیف می‌شود، در واقع مقیاس پذیر نیستند. معضل سه‌گانه بلاک چین به ما می‌گوید که مقیاس پذیری بیشتر ممکن است، اما امنیت، تمرکززدایی یا هر دو در نتیجه آسیب خواهند دید. مقیاس پذیری تنها راه رقابت منطقی شبکه‌های بلاک چین با پلتفرم‌های قدیمی و متمرکز است که زمان تسویه شبکه و کاربردپذیری آن‌ها در حال حاضر بسیار برتر است.

راه حل‌های مقیاس پذیری بلاک چین چیست؟

به منظور اجرای سریع‌تر تراکنش‌ها، راه‌حل‌های لایه دوم مقیاس پذیری لایه‌ای به شبکه بلاک چین اولیه اضافه می‌کنند. بلاک چین اصلی به یک بلاک چین کوچکتر که زنجیره جانبی (sidechain) نامیده می‌شود متصل می‌شود. با جابجایی برنامه‌های خاص به زنجیره‌های جانبی، می‌توان از زنجیره‌های جانبی برای تخلیه بار زنجیره اصلی استفاده کرد. تراکنش‌های بازی‌های بلاک چینی، کارهای محاسباتی پیچیده و برنامه‌های کاربردی غیرمتمرکزی (Dapp) که منابع زیادی نیاز دارند از این جمله هستند.

شبکه‌های آف چین (off-chain) که علاوه بر بلاک چین اصلی وجود دارند و بیشتر به عنوان کانال پرداخت شناخته می‌شوند می‌توانند مقیاس پذیری بلاک چین را بهبود دهند. هدف ایجاد یک مسیر ارتباطی بین طرفین مشارکت کننده در یک معامله است. از آنجایی که هر تراکنش در کانال آف چین اتفاق می‌افتد، نیازی به اجماع سراسری وجود ندارد. در نتیجه این تراکنش‌ها به سرعت و با کارمزدهای بسیار ارزان‌تر و به کمک قراردادهای هوشمند انجام می‌شود.

1. راهکارهای آف چین (off-chain)

راه‌حل‌های مقیاس پذیری بلاک چین لایه دوم یا راه حل‌های آف چین (off-chain) روش‌هایی هستند که به منظور بهبود مقیاس پذیری در بلاک چین ایجاد شده‌اند. با افزایش تعداد تراکنش‌ها در شبکه بلاک چین، شبکه می‌تواند شلوغ و کند شود و منجر به تأخیر در تأیید تراکنش‌ها شود. هدف این راه حل‌ها کاهش این مشکل با ایجاد یک لایه ثانویه در بالای شبکه اصلی بلاک چین است که به طور خاص برای مدیریت حجم بالایی از تراکنش‌ها طراحی شده است.

پروتکل‌های ثانویه روی بلاک چین اصلی سوار می‌شوند، جایی که تراکنش‌ها از بلاک‌چین اصلی برای صرفه‌جویی در فضا و کاهش ازدحام شبکه، برداشته می‌شود. این امکان استفاده موثرتر از منابع اصلی بلاک چین را فراهم می‌کند، زیرا اکثر تراکنش‌ها در لایه ثانویه انجام می‌شود. این عمل به نوبه خود منجر به تایید سریع‌تر تراکنش‌ها و شبکه کلی کارآمدتر می‌شود.

همچنین راه‌حل‌های آف چین (off-chain) یک لایه امنیتی بیشتر را ایجاد می‌کنند، زیرا لایه ثانویه می‌تواند بخش زیادی از تراکنش‌ها را انجام دهد و بلاک چین اصلی را برای انجام تراکنش‌های مهم یا پیچیده‌تر مهیا می‌کند. علاوه بر این، راه‌حل‌های مقیاس پذیری آف چین حریم خصوصی بیشتری را نیز فراهم می‌کنند، زیرا تراکنش‌های لایه ثانویه ممکن است برای کل شبکه قابل مشاهده نباشند.

2. سایدچین (Sidechain)

سایدچین یک بلاک چین جداگانه است که به بلاک چین اصلی که به آن زنجیره اصلی نیز می‌گویند متصل است. دارایی‌های روی زنجیره اصلی و زنجیره جانبی را می‌توان با نرخ ثابت با استفاده از یک  پل ارتباطی به نام گیره دو طرفه (two-way peg) مبادله کرد. از زنجیره‌های جانبی (سایدچین‌ها) می‌توان برای کاهش بار روی زنجیره اصلی با انتقال برنامه‌های خاص به زنجیره جانبی استفاده کرد. اگر ارتباطات بین زنجیره‌ها کارآمدتر شود، سایدچین‌ها  می‌توانند راه حل امیدوارکننده‌ای برای مسائل مقیاس پذیری بلاک چین باشند.

این امکان وجود دارد که چندین زنجیره جانبی که هر کدام معماری خاص خود را دارند به زنجیره اصلی متصل شوند. پلاسما (اتریوم) و پاراچین (پولکادات) راه حل‌های مقیاس پذیری محبوبی هستند که از زنجیره‌های جانبی استفاده می‌کنند.

3. کانال‌های پرداخت

کانال پرداخت روشی برای انجام تراکنش‌ها خارج از بلاک چین اصلی است که به طور موازی با آن اجرا می‌شود. کانال‌های پرداخت شامل ایجاد یک کانال میان طرفین یک معامله است. تراکنش‌هایی که در این کانال انجام می‌شوند، خارج از زنجیره هستند، به این معنی که نیازی به اجماع شبکه ندارند و می‌توانند به سرعت با استفاده از قراردادهای هوشمند، با کارمزد کمتر و با سرعت بیشتر انجام شوند. فرآیند استفاده از کانال پرداخت معمولاً دارای سه مرحله است:

۱. ایجاد کانال با امضا و تامین مالی آن.

۲. انجام معاملات همتا به همتا در کانال.

۳. بستن کانال و ثبت وضعیت نهایی در بلاک چین اصلی.

طرح‌های مختلفی از کانال‌های پرداخت وجود دارد که شبکه لایتنینگ (بیت کوین) و شبکه رایدن (اتریوم) نمونه‌های محبوبی از چنین پیاده‌سازی‌هایی هستند.

تاثیرات بلاک چین مقیاس پذیر 

بلاک چین به خودی خود برای افراد و سازمان‌هایی که از آن استفاده می‌کنند فناوری مفیدی است. اگر این فناوری مقیاس پذیر نیز باشد می‌تواند مزایای بیشتری را هم فراهم کند. در ادامه به تاثیرات بلاک چین مقیاس پذیر خواهیم پرداخت.

1. ساختارهای داده

بلاک چین‌ها در حال حاضر بر روی بسیاری از شبکه‌ها و ساختارهای سازمانی بکار گرفته شده‌اند. با بلاک چین مقیاس پذیر، این امکان حتی بیشتر نیز گسترش می‌یابد. بلاک چین‌های مقیاس پذیر با بهبود عملکرد عناصری مانند توان عملیاتی، نهایی شدن شبکه (Finality) و زمان تایید، پلتفرم‌های بسیار توانمندی را برای تراکنش‌های بیشمار فراهم می‌کنند.

2. قدرت پردازش

هرچه یک بلاک چین مقیاس پذیرتر باشد، فرصت‌های بیشتری را می‌تواند برای جامعه وسیع‌تری فراهم کند. با افزایش موارد استفاده و پذیرش، عملکرد بلاک چین تضعیف نمی‌شود و یک چرخه مداوم رشد ایجاد می‌کند.

شبکه‌های بلاک چین که برای رقابت با پلت‌فرم‌های قدیمی و متمرکز مقیاس‌پذیر می‌شوند، زمان تسویه شبکه فوق‌العاده‌ای دارند.

3. خودمختاری

خودمختاری به توانایی یک شبکه بلاک چین برای عملکرد و اداره خود به صورت غیرمتمرکز، بدون اتکا به نهادی متمرکز اشاره دارد. مقیاس پذیری بلاک چین امکان مشارکت گسترده‌تر در اعتبارسنجی تراکنش‌ها و ایجاد ارتقاهای پیشِ رو را فراهم می‌کند و اتکا به هر نهاد واحدی را کاهش می‌دهد. هر چه تعداد گره‌هایی که می‌توانند در بلاک چین مشارکت کنند افزایش یابد، شبکه بلاک‌چین غیرمتمرکزتر و مستقل‌تر، بدون اینکه توسط هیچ گروهی کنترل شود، می‌تواند کار کند و برای رسیدن به این هدف نیاز به مقیاس پذیری بلاک چین است.

با بلاک چین مقیاس پذیر، کسب و کارها می‌توانند وظایف و فرایندهای خود را به سرعت انجام دهند زیرا دسترسی و کنترل فوری بر داده‌ها دارند. به این ترتیب، به اشتراک گذاری داده‌ها میان سازمان‌های تجاری، کارکنان، مشتریان، تامین کنندگان و … ساده‌تر است.

4. تغییر ناپذیری

داده‌ها در یک بلاک چین مقیاس پذیر در برابر دستکاری مقاوم هستند. هر گونه تغییر در تراکنش قبلی باعث می‌شود که بلاک دیگر اعتبار نداشته باشد.

5. شفافیت و قابلیت حسابرسی

هر تراکنش تایید شده در بلاک چین دارای مهر زمانی است. در نتیجه، گره‌های دیگر در شبکه می‌توانند به سرعت تراکنش قبلی را تایید و دنبال کنند. به عنوان مثال، هر تراکنش در بیت کوین از طریق یک اتصال هش شده به تراکنش قبل از خود مرتبط می‌شود که قابلیت حسابرسی داده‌های ذخیره شده را نشان می‌دهد.

6. امنیت

امنیت بهتر داده‌ها هدف نهایی بیشتر، اگر نگوییم همه،  کسب و کارها است. یک بلاک چین مقیاس پذیر جهانی به این معنی است که بلاک چین در عین حال که سریع است، ایمن نیز است و این امکان به دلیل کاهش احتمال تقلب و تراکنش‌های غیرمجاز، نهادهای بیشتری را تشویق به استفاده از بلاک چین می‌کند.

جمع‌بندی

در حالی که مقیاس پذیری یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های پیش روی پذیرش گسترده بلاک‌چین است، پیشرفت‌های قابل توجهی در این زمینه وجود دارد که باعث خوش‌بینی است. مکانیسم‌های اجماع جدید و معماری‌های شبکه به پروتکل‌ها کمک می‌کنند تا تراکنش‌های بیشتری را در ثانیه پردازش کنند و در عین حال تمرکززدایی را حفظ کنند. راه‌حل‌های مقیاس پذیری لایه ۲ مانند ساید چین‌ها و کانال‌های پرداخت به افزایش توان عملیاتی بدون به خطر انداختن امنیت زنجیره کمک می‌کنند. 

در حالی که سه‌گانه مقیاس پذیری، تمرکززدایی و امنیت همچنان باقی است، توسعه‌دهندگان در حال پیشرفت‌های چشمگیری هستند. با تداوم نوآوری، بلاک چین‌ها این پتانسیل را دارند که تا سطوح مورد نیاز برای حمایت از پذیرش گسترده در سراسر جهان در چند سال آینده مقیاس‌پذیر شوند. مقیاس پذیری همچنان یک فرایند در حال پیشرفت است و آینده برای شبکه‌های غیرمتمرکز امیدوارکننده به نظر می‌رسد تا  بتوانند پتانسیل تحول‌آفرین بلاک چین را آزاد کنند.