یکی از قابلیت‌های جذاب فناوری بلاکچین این است که می‌توانید دارایی‌های دنیای واقعی را به توکن تبدیل کنید. هر یک از این بلاکچین‌ها، الگوریتم‌ها و استانداردهای خاص خودشان را دارند و برای ساخت توکن روی آن‌ها باید از این استانداردهای بلاکچین پیروی کرد. بلاکچین ترون نیز از این قاعده مستثنی نیست و در کنار استانداردهایی نظیر TRC-10، از استاندارد TRC-20 نیز پیروی می‌کند. این استاندارد از نظر توابع قرارداد هوشمند شباهت بسیار زیادی به استاندارد ERC20 دارد و به توکن‌های آن اصطلاحاً توکن TRC-20 می‌گویند. احتمالاً شما هم هنگام خرید تتر از صرافی و انتقال به کیف پول با چند گزینه انتقال مواجه شده‌اید که معمولاً استاندارد TRC20 نیز در میان آن‌ها وجود دارد. در ادامه این مقاله از نوبیتکس قصد داریم شما را با این استاندارد ترون و ویژگی‌های آن بیشتر آشنا کنیم و آن را با سایر استانداردها مورد مقایسه قرار دهیم. با ما همراه باشید.
منظور از استاندارد توکن چیست؟
منظور از استاندارد توکن، مجموعه قوانینی است که همه توکن‌های یک استاندارد خاص بر اساس آن اداره می‌شوند. به زبان ساده‌تر، این استانداردها سازوکار ایجاد، انتشار، استقرار، انتقال و مبادله توکن‌های جدید بر روی یک بلاکچین را تعریف می‌کنند. برای مثال، یکی از استانداردهای مشهور شبکه اتریوم، ERC-20 نام دارد و تمام توکن‌های مبتنی بر آن بر اساس قوانین یکسانی ایجاد می‌شوند. علاوه بر استاندارد ERC20 استانداردهای رایج دیگری وجود دارند که از جمله آن‌ها می‌توان به BEP-20 در شبکه بایننس اسمارت چین و TRC-20 در شبکه ترون اشاره کرد. لازم به ذکر است که یک بلاکچین می‌تواند بیش از یک استاندارد داشته باشد. برای مثال شبکه اتریوم علاوه بر ERC20، از استانداردهای ERC10 و ERC721 نیز پشتیبانی می‌کند.
آشنایی با استاندارد TRC-20
شبکه ترون (TRON) یک نسخه کارآمدتر از شبکه اتریوم است که در سال ۲۰۱۸ با هدف کارمزد کمتر و سرعت بیشتر متولد شد. TRC20 یک استاندارد فنی روی این شبکه است که نحوه ایجاد و مدیریت توکن با ماشین مجازی ترون (TVM) را تعریف می‌کند. بنابراین تمام توکن‌های بلاکچین ترون موظف هستند هنگام پیاده‌سازی یا انتقال از این قوانین پیروی کنند. البته تمام این قوانین (مانند تعیین نام اختصاری برای توکن) الزامی نیستند. استاندارد TRC20 از استاندارد قدیمی‌تر شبکه ترون یعنی TRC10 پیشرفته‌تر است و از قابلیت‌های بیشتری پشتیبانی می‌کند.
از آن‌جایی که ماشین مجازی ترون مانند اتریوم از زبان برنامه‌نویسی سالیدیتی (Solidity) پشتیبانی می‌کند، تمام توکن‌ها و قراردادهای هوشمند آن با شبکه اتریوم سازگاری دارند. در نتیجه توکن‌های شبکه ترون روی شبکه اتریوم قابل استفاده‌اند و حالت برعکس آن نیز برقرار است. البته آدرس‌های این دو شبکه ساختار متفاوتی دارند. آدرس‌های قرارداد بلاکچین اتریوم با «0X» و آدرس‌های شبکه ترون با «T» آغاز می‌شوند. برخلاف اتریوم که از الگوریتم اجماع اثبات سهام (PoS) استفاده می‌کند، شبکه ترون مبتنی بر الگوریتم اثبات سهام نیابتی (DPoS) است. این الگوریتم بلاکچین سرعت بیشتری دارد، اما امنیت و سطح عدم تمرکز آن کمتر است.
استاندارد TRC20 چه مزایایی برای توسعه‌دهندگان و کسب‌وکارها دارد؟
استاندارد TRC20 به دلیل ساختار ویژه خود، مزایای متعددی را در اختیار توسعه‌دهندگان و صاحبان کسب‌وکار قرار می‌دهد که در ادامه به صورت فهرست‌وار به مهم‌ترین آن‌ها اشاره می‌کنیم.
مزایای استاندارد TRC-20
- پشتیبانی از قرارداد هوشمند
- هزینه بسیار پایین برای توسعه توکن
- مقیاس‌پذیری بسیار عالی با ظرفیت بالا
- کارمزد بسیار پایین برای تراکنش‌های شبکه
- سرعت بالا در پردازش تراکنش‌ها و ارسال توکن
- امکان توسعه توکن TRC-20 بدون نیاز به دانش برنامه‌نویسی
رعایت چه مواردی در ساخت توکن TRC-20 اهمیت بیشتری دارد؟
توسعه‌دهندگان برای ساخت توکن TRC-20 در بلاکچین ترون از زبان سالیدیتی استفاده می‌کنند. پس از این‌که توسعه‌دهنده ساختار کامل یک توکن را طراحی کرد، باید آن را به‌صورت کد درآورد. در کدنویسی این نوع توکن‌ها رعایت چند نکته بسیار مهم است که در ادامه به آن‌ها می‌پردازیم.
۱. تراکنش
در قراردادهای هوشمند TRC-20 جزئیات تراکنش توکن تعریف می‌شود. برای انتقال این توکن‌ها از توابع ارسال و دریافت استفاده می‌شود. صادرکننده توکن باید نکات امنیتی استفاده از هر یک از توابع تراکنش را نیز در نظر داشته باشد، چون این توابع مستعد آسیب‌پذیری‌هایی مانند حملات بازگشت به عقب (Reentrancy Attack) هستند.
۲. توزیع
استاندارد قرارداد هوشمند TRC-20 به صادرکننده اجازه می‌دهد به هر تعدادی که می‌خواهد توکن ایجاد کند و به همین دلیل باید الگوی توزیع توکن مشخص شود. منظور از الگوی توزیع این است که صادرکننده چگونه توکن‌ها را بین دارندگان آن توزیع می‌کند. این توزیع توکن بسته به نیاز پروژه مي‌تواند به‌صورت یکجا یا در طول زمان انجام شود.
۳. اتوماسیون و دیفای
قراردادهای هوشمند عملکردی شبیه به ماشین‌های فروش خودکار دارند. بنابراین توسعه‌دهنده توکن باید با توجه به نیازهای پروژه تعریف کند که یک عمل خودکار با چه شرط یا شروطی انجام شود. در صورتی‌که توکن مورد نظر در حوزه امور مالی غیرمتمرکز یا همان دیفای (DeFi) کاربرد دارد باید مواردی مثل درصد لغزش و مالیات (در صورت نیاز) نیز مشخص شود.
۴. مالکیت قرارداد
کدی که برای قرارداد هوشمند توکن TRC-20 نوشته می‌شود باید مالکیت قرارداد را نیز تعریف کند. سطح این مالکیت، میزان تعامل مالک با قرارداد هوشمند را مشخص می‌کند. گاهی اوقات سازنده توکن برای جلوگیری از متمرکز شدن آن، مالکیت قرارداد هوشمند را رها می‌کند. رها کردن مالکیت یک قرارداد هوشمند به این معنی است که سازنده پس از ایجاد آن، قادر به ایجاد تغییر در کد اصلی نخواهد بود.
تفاوت استاندارد TRC-20 با TRON چیست؟
یکی از برداشت‌های اشتباهی که بسیاری از افراد دارند این است که TRON و TRC20 یکسان هستند یا آن‌ها را مورد مقایسه قرار می‌دهند. همان‌گونه که گفتیم TRC20 یک استاندارد برای ایجاد توکن روی شبکه ترون است. ترون در واقع یک پلتفرم بلاکچینی عمومی و متن‌باز است که از قراردادهای هوشمند و برنامه‌های نامتمرکز (dApp) پشتیبانی می‌کند. این شبکه می‌تواند تا ۲۰۰۰ تراکنش در ثانیه را به‌راحتی انجام دهد و به همین دلیل مقیاس‌پذیری آن به‌مراتب از شبکه اتریوم بیشتر است. ارز دیجیتال ترون با نام ترونیکس (Tronix) شناخته می‌شود و نماد اختصاری آن TRX است. این رمز‌ارز برای پرداخت کارمزد تراکنش‌های شبکه و شرکت در اداره آن کاربرد دارد.
تفاوت استاندارد TRC20 و TRC10 چیست؟
بلاکچین ترون به جز استاندارد TRC20 از یک استاندارد دیگر به نام TRC10 نیز پشتیبانی می‌کند. این استاندارد ترون بسیار ساده‌تر از استاندارد TRC-20 است، اما در مقابل انعطاف‌پذیری کمتری دارد. در ادامه به تشریح تفاوت‌های این دو استاندارد ترون می‌پردازیم.
۱. انعطاف‌پذیری
استاندارد TRC10 در مقایسه با استاندارد TRC20 عملکرد ساده‌تری دارد. این استاندارد امکانات کمتری را در اختیار توسعه‌دهنده قرار می‌دهد و از قراردادهای هوشمند پشتیبانی نمی‌کند. در مقابل، توکن‌های TRC20 کاملاً برنامه‌پذیر هستند و از قابلیت‌هایی مانند ایجاد برنامه‌های غیرمتمرکز (DApp)، مکانیزم‌های توکن‌سوزی و ضرب توکن پشتیبانی می‌کنند.
۲. مشخصات فنی
توکن‌های TRC10 و TRC20 مشخصات فنی متفاوتی دارند. میزان عرضه توکن‌های TRC10 ثابت است؛ به این معنا که میزان عرضه در زمان ایجاد توکن تعیین می‌شود و پس از آن امکان توکن‌سوزی یا ضرب توکن جدید وجود ندارد. عرضه توکن‌های TRC20 انعطاف‌پذیر است و بسته به نیاز می‌تواند ثابت یا متغیر باشد.
۳. وابستگی به ماشین مجازی ترون
استاندارد TRC10 اولین استاندارد توکن بلاکچین ترون بود. این استاندارد طراحی بسیار ساده‌ای دارد و هدف آن، ساخت و انتشار سریع توکن بود. طراحی استاندارد TRC10 به‌گونه‌ای است که برخلاف استاندارد TRC20، به ماشین مجازی ترون نیازی ندارد.
۴. ساخت توکن
ساخت توکن TRC10 کاری نسبتاً ساده است و نیاز چندانی به دانش برنامه‌نویسی ندارد. این در حالی است که ساخت توکن‌های TRC20 به تخصص فنی بیشتری نیاز دارند، چون به کدنویسی قرارداد هوشمند نیاز دارند و پیکربندی آن‌ها دشوارتر است.
۵. سازگاری
توکن‌های TRC10 توکن‌های بومی بلاکچین ترون هستند و تنها در این اکوسیستم قابل استفاده‌اند. توکن‌های TRC20 این‌گونه نیستند و با استاندارد ERC20 سازگاری دارند. در نتیجه می‌توان این توکن‌ها را به‌راحتی به سایر بلاکچین‌هایی که از استاندارد ERC20 پشتیبانی می‌کنند پورت کرد.
۶. کارمزد
استاندارد TRC10 در مقایسه با TRC20 پیچیدگی کمتری دارد و در نتیجه توان محاسباتی آن هم کمتر است. به همین دلیل انتقال توکن‌های TRC10 نسبت به توکن‌های TRC20 به کارمزد بسیار کمتری نیاز دارد.
تفاوت استاندارد TRC20 و TRC10 در یک نگاه
| استاندارد TRC20 | استاندارد TRC10 | |
| انعطاف‌پذیری | بیشتر | کمتر |
| قابلیت تغییر مکانیزم عرضه | دارد | ندارد |
| وابستگی به ماشین مجازی ترون | دارد | ندارد |
| نیاز به دانش برنامه‌نویسی | زیاد | کم |
| سازگاری با استاندارد ERC20 | دارد | ندارد |
| کارمزد | بیشتر | کمتر |
مقایسه تتر TRC20 با تتر ERC20
کمپانی تتر (Tether) استیبل کوین USDT را برای حل مشکلات نقدینگی که در آن زمان فضای کریپتو را فراگرفته بود، ایجاد کرد. این استیبل کوین ابتدا روی بلاکچین بیت کوین ایجاد شد. در ادامه با ظهور قراردادهای هوشمند در بلاکچین اتریوم، تتر ERC-20 بخش اعظم استیبل کوین‌های این کمپانی را به خود اختصاص داد. در سال ۲۰۱۹، تتر اعلام کرد که قصد دارد استیبل کوین USDT را بر روی بلاکچین ترون منتشر کند. با این‌که هر دو استیبل کوین عملکرد یکسانی دارند، اما چند تفاوت فنی بین آن‌ها وجود دارد که در ادامه به آن‌ها می‌پردازیم.
۱. بلاکچین
اولین تفاوت بارز این دو استیبل کوین بلاکچین آن‌هاست. تتر ERC20 روی بلاکچین اتریوم و تتر TRC20 روی بلاکچین ترون فعالیت می‌کند.
۲. ساختار آدرس
به دلیل تفاوت در بلاکچین، این دو استیبل کوین ساختار آدرس متفاوتی دارند. آدرس قرارداد تتر ERC20 با عبارت «0X» و آدرس قرارداد تتر TRC20 با حرف T آغاز می‌شود.
۳. سرعت تراکنش
شبکه ترون به دلیل استفاده از الگوریتم اثبات سهام نیابتی سرعت تراکنش بیشتری دارد. به همین دلیل است که انتقال تتر ERC20 نسبت به تتر TRC20 به زمان بیشتری نیاز دارد.
۴. پشتیبانی
تتر ERC20 طول عمر بیشتری نسبت به تتر TRC20 دارد و بدیهی است که کیف پول‌ها و صرافی‌های بیشتری از آن پشتیبانی کنند. برای مثال کیف پول متامسک از تتر TRC20 پشتیبانی نمی‌کند.
۵. کارمزد
بلاکچین اتریوم به کارمزد بالای شبکه شهرت دارد. به همین دلیل برای انتقال تتر ERC20 باید کارمزد بیشتری نسبت به تتر TRC20 پرداخت کنید.
۶. امنیت
بلاکچین اتریوم از الگوریتم اثبات سهام PoS استفاده می‌کند و از بلاکچین ترون با الگوریتم DPoS امنیت و عدم تمرکز بیشتری دارد. به همین دلیل تتر ERC20 هم از همتای خود در TRC20 امن‌تر است.
تفاوت تتر TRC20 و ERC20 در یک نگاه
| تتر TRC20 | تتر ERC20 | |
| بلاکچین | ترون | اتریوم |
| ساختار آدرس | شروع با T | شروع با 0X |
| سرعت تراکنش | بیشتر | کمتر |
| تنوع کیف پول | بیشتر | کمتر |
| کارمزد | کمتر | بیشتر |
| امنیت | کمتر | بیشتر |
حداقل توابع مورد نیاز در استاندارد TRC-20
هر استانداردی باید پای‌بند مجموعه‌ای از قواعد باشد و استاندارد TRC-20 نیز از قاعده مستثنی نیست. شش مورد از این توابع این استاندارد اجباری و سه مورد دیگر اختیاری هستند. در ادامه به این توابع و کاربرد آن‌ها می‌پردازیم.
توابع الزامی در مشخصات توکن TRC20
شش تابعی که به آن‌ها می‌پردازیم نقش مهمی در ایجاد توکن TRC-20 دارند و کارایی صحیح آن‌ها را تضمین می‌کنند.
۱. تابع totalSupply
totalSupply تابعی در استاندارد توکن TRC20 است که مجموع توکن‌های یک آدرس را برمی‌گرداند. این مقدار ثابت است، اما با ضرب توکن جدید یا توکن‌سوزی تغییر می‌کند. این تابع برخلاف سایر توابع اجباری، پارامتری ندارد.
۲. تابع balanceOf
این تابع، موجودی توکن یک آدرس مشخص را برمی‌گرداند. بدیهی است که موجودی توکن یک آدرس با دریافت یا ارسال توکن تغییر می‌کند. تنها پارامتر این تابع، آدرس حساب مورد نظر است.
۳. تابع transfer
برای انتقال توکن از قرارداد هوشمند به یک آدرس مشخص از این تابع استفاده می‌شود. این تابع دو پارامتر آدرس مقصد و تعداد توکن را دریافت می‌کند. در صورتی‌که انتقال موفقیت‌آمیز باشد این تابع یک رویداد (Event) را فعال می‌کند.
۴. تابع approve
با این تابع می‌توانید برای شخص ثالث مجوز انتقال توکن صادر کنید. به زبان ساده، حساب مالک به یک آدرس دیگر اجازه می‌دهد تا به نیابت از خود، توکن‌های حساب را انتقال دهد. این تابع دو پارامتر آدرس شخص ثالث و تعداد توکن مورد نیاز برای انتقال را دریافت می‌کند.
۵. transferFrom
این تابع نیز برای انتقال توکن به کار می‌رود، اما کمی با transfer متفاوت است. شخص ثالث (برای مثال قرارداد هوشمند) با استفاده از تابع transferFrom می‌تواند توکن‌های یک آدرس را به آدرس دیگر منتقل کند. البته برای استفاده از این تابع، طرف فرستنده باید از قبل با تابع approve به آدرس شخص ثالث مجوز داده باشد. این تابع سه پارامتر آدرس فرستنده، آدرس گیرنده و تعداد توکن را می‌گیرد و در صورت موفقیت‌آمیز بودن، یک رویداد را فعال می‌کند.
۶. تابع allowance
تابع allowance حداکثر مقدار توکنی که شخص ثالث می‌تواند به نیابت از آدرس مالک برداشت کند را برمی‌گرداند. این تابع دو پارامتر آدرس مالک توکن و آدرس گیرنده توکن را دریافت می‌کند.
توابع اختیاری در مشخصات توکن TRC20
مواردی که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم در استاندارد TRC20 اختیاری هستند. اگرچه این توابع تأثیری بر تراکنش‌ها و اعتبار توکن ندارند، اما به زیباتر و دقیق‌تر کردن کدهای قرارداد هوشمند کمک می‌کنند.
۱. نام اختصاری توکن (Token Abbreviation)
برای راحتی در خواندن نام توکن‌ها از یک نماد یا نام اختصاری برای آن‌ها استفاده می‌شود. برای مثال ارز دیجیتال کاردانو با نام اختصاری ADA نمایش داده می‌شود و در عمل، هر دو نمایانگر یک توکن هستند.
۲. نام توکن (Token Name)
نام توکن در واقع یک رشته متنی است که توکن با آن شناسایی می‌شود. لازم به ذکر است که در استاندارد TRC20 یک توکن می‌تواند چند نام مختلف داشته باشد. برای مثال Tether و Tether USDT به یک توکن اشاره می‌کنند.
۳. دقت توکن (Token Precision)
منظور از دقت توکن، تعداد اعشاری است که در نماد توکن به کار می‌رود. برای مثال اگر دقت یک توکن TRC-20 برابر با ۲ باشد، کوچکترین واحد قابل تقسیم آن نیز ۰.۰۱ خواهد بود. حداکثر دقت توکن در استاندارد ترون برابر با ۱۸ است.
چگونه یک توکن TRC-20 بسازیم؟
یکی از روش‌های بسیار ساده برای ساخت توکن TRC-20 استفاده از توکن‌ساز داخلی بلاکچین ترون است. لازم به ذکر است که برای توسعه و سفارشی‌سازی بیشتر این توکن برای اهداف تجاری باید در مورد استانداردهای بلاکچین دانش کافی داشته باشید. برای ساخت یک توکن TRC-20 با بلاکچین ترون کافی است گام‌های زیر را دنبال کنید.
۱. آماده‌سازی کد قرارداد هوشمند
قبل از هر چیزی باید ابتدا کد قرارداد هوشمند را مطابق با نیازهای خودتان یا کسب‌وکاری که دارید آماده کنید. برای این کار می‌توانید از زبان برنامه‌نویسی سالیدیتی استفاده کنید. اگر دانش برنامه‌نویسی ندارید می‌توانید از کدهای آماده‌ای که در پلتفرم گیت هاب (Github) موجود است استفاده کنید.
۲. اتصال کیف پول
در ادامه وارد وب‌سایت ترون اسکن (Tronscan) شوید و با کلیک بر روی گزینه «Connect Wallet»، یک کیف پول با موجودی حداقل ۱۰۰۰ ترون را به پلتفرم متصل کنید. برای خرید ترون می‌توانید از صرافی نوبیتکس استفاده کنید.
۳. آپلود فایل قرارداد
از منوی «More» در بالای صفحه گزینه «Contract Deployment» را انتخاب کنید. در صفحه باز شده روی دکمه «Upload Contract File» کلیک کنید و فایل قرارداد هوشمند را با پسوند sol آپلود کنید. اگر کامپایل کد با موفقیت انجام شود یک آدرس قرارداد دریافت خواهید کرد.
۴. انتخاب استاندارد TRC-20
از منوی «More» گزینه «Record Token» را انتخاب کنید تا صفحه انتخاب استاندارد باز شود. در صفحه باز شده استاندارد TRC20 را انتخاب کنید. به جز این استاندارد می‌توانید استانداردهای TRC721، TRC1155 و TRC10 را نیز انتخاب کنید.
۵. ورود اطلاعات توکن
در ادامه باید اطلاعات توکن را وارد کنید. برخی از این اطلاعات مانند آدرس قرارداد و معرفی توکن الزامی و برخی از آن‌ها مانند نام سازنده قرارداد اختیاری هستند. پس از ورود و تأیید اطلاعات و امضای آن با کیف پول، توکن شما آماده می‌شود.
پروژه‌های مبتنی بر استاندارد شبکه TRC20
در ادامه به معرفی چند مورد از مشهورترین پروژه‌های مبتنی بر استاندارد TRC20 می‌پردازیم.
۱. تتر (USDT)
تتر با نماد USDT بزرگترین و شناخته‌شده‌ترین پروژه‌ای است که از استاندارد توکن TRC-20 استفاده می‌کند. به نقل از سایت کوین دِسک (Coindesk)، اوایل سال ۲۰۲۱ تعداد تراکنش‌های تتر روی شبکه ترون از تراکنش‌های تتر روی شبکه اتریوم پیشی گرفت. این افزایش تراکنش‌ها را می‌توان به سرعت تراکنش بالای بلاکچین ترون و کارمزدهای کم آن نسبت داد.
۲. ریون (REV)
ریون (Revain) یک پلتفرم نقد و بررسی است که از هم از استاندارد ترون و هم استاندارد ERC20 استفاده می‌کند. این پلتفرم عملکردی شبیه به سایت تراست پایلوت (TrustPilot) دارد، اما برای پاداش به کاربران و جلوگیری از دست‌کاری نظرات از فناوری بلاکچین استفاده می‌کند. پلتفرم ریون از توکن REV برای تشویق کاربران به فعالیت بیشتر استفاده می‌کند.
۳. جاست (JST)
پروژه جاست (JUST) یک اکوسیستم مالی غیرمتمرکز روی بلاکچین ترون است. این پروژه محصولات متعددی دارد، اما معروف‌ترین آن‌ها یک پلتفرم وام‌دهی استیبل کوین با نام جاست استیبل (JustStable) است. اکوسیستم جاست دو توکن با نام‌های JST و USDJ دارد. توکن JST برای پرداخت کارمزد و شرکت در رأی‌گیری‌ها کاربرد دارد. توکن USDJ نیز یک استیبل کوین است که هر واحد آن یک دلار ارزش دارد.
۴. وینک لینک (WIN)
وینک لینک (WINkLink) لقب اولین شبکه اوراکل جامع اکوسیستم ترون را در اختیار دارد. به زبان ساده، این پروژه وظیفه ایجاد ارتباط میان بلاکچین و داده‌های دنیای واقعی را برعهده دارد. از جمله کاربردهای این پروژه می‌توان به دیفای، گیمینگ و پیش‌بینی بازارهای مالی اشاره کرد. توکن بومی این پروژه WIN نام دارد و توکن کاربردی و حاکمیتی این شبکه اوراکل محسوب می‌شود.
کیف پول رسمی استاندارد ترون چیست؟
ترون لینک (TronLink) کیف پول رسمی استاندارد ترون است. بیش از ۹۰ درصد از کاربران بلاکچین ترون دارایی‌های خود را در این کیف پول نگهداری می کنند و بیش از ۱۲ میلیون بار از فروشگاه‌های اپلیکیشن دانلود شده است. کیف پول ترون لینک از قابلیت‌هایی مثل ذخیره‌سازی ان‌اف‌تی و سواپ داخلی نیز نیز پشتیبانی می‌کند. دارندگان توکن‌های TRC-20 می‌توانند از طریق مرورگر DApp TronLink که در نسخه موبایل تعبیه شده است، با پلتفرم‌های مالی غیرمتمرکز در تعامل باشند. علاوه بر نسخه موبایل، این کیف پول به صورت افزونه مرورگر نیز قابل استفاده است. افزونه TronLink در حال حاضر بر روی مرورگرهای کروم، اِج و فایرفاکس قابل استفاده است. از جمله کیف پول‌های دیگری که به‌خوبی از استاندارد TRC20 پشتیبانی می‌کنند می‌توان به تراست ولت (Trust Wallet) و اتمیک ولت (Atomic Wallet) اشاره کرد.
جمع‌بندی
به دلیل برتری‌هایی که شبکه ترون نسبت به اتریوم دارد، کاربران اکوسیستم آن رو به افزایش است. بدون شک ترون یکی از سریع‌ترین بلاکچین‌های جهان است که حرف زیادی برای گفتن دارد. برای ساخت توکن روی این شبکه باید از استاندارد آن یعنی استاندارد TRC-20 استفاده کرد. البته استاندارد TRC20 تنها استاندارد ترون محسوب نمی‌شود. این استاندارد تعیین می‌کند که یک توکن TRC-20 چگونه باید ایجاد شود یا رفتار کند.
در این مقاله سعی کردیم به ساده‌ترین شکل ممکن شما را با استاندارد TRC-20 و ویژگی‌های آن آشنا کنیم. علاوه بر این به تفاوت‌های استاندارد ترون با سایر استانداردهای رایج مانند ERC20 نیز اشاره کردیم. در ادامه نیز نحوه ساخت یک توکن TRC-20 ساده را آموختید و با چند پروژه مبتنی بر استاندارد TRC20 نیز آشنا شدید. در پایان فراموش نکنید که بلاکچین ترون عمر چندان زیادی ندارد و برای سرمایه‌گذاری روی توکن‌های TRC20 باید کاملاً محتاطانه عمل کنید.
