این روزها کمتر کسی را پیدا می‌کنید که نام بیت کوین را نشنیده باشد؛ برترین ارز دیجیتالی که هر روز ارزش و اهمیتش بیشتر می‌شود. اما در کنار این شهرت، هنوز یک پرسش اساسی ذهن بسیاری از افراد را درگیر می‌کند؛ آیا بیت کوین امن است؟ آیا احتمال هک بیت کوین وجود دارد؟ روش‌های هک بیت کوین چیست؟ دلیل این سوالات، ناشی از خبرهایی است که هرازگاهی در مورد هک و سرقت بیت کوین می‌شنویم و همین باعث می‌شود برخی تصور کنند خود شبکه آسیب‌پذیر است. واقعیت این است که شبکه بیت کوین با استفاده از فناوری بلاکچین ساخته شده است و به لطف رمزنگاری قوی و یک سازوکار اجماع خاص از امنیت بالایی برخوردار است. تا امروز شبکه بیت کوین هرگز هک نشده است. آنچه معمولاً اتفاق می‌افتد، هک کیف‌پول‌های کاربران، پل‌ها و اکوسیستم پیرامونی بلاکچین است که به روش‌های مختلف انجام می‌شود.
در این مقاله از مجله نوبیتکس ابتدا با سازوکار شبکه بیت کوین و دلیل امنیت آن آشنا شویم، سپس روش‌های احتمالی هک بیت کوین مانند حمله ۵۱ درصدی یا تهدید رایانه‌های کوانتومی را بررسی می‌کنیم و توضیح می‌دهیم که چرا عملاً شدنی نیستند. در نهایت هم توضیح می‌دهیم که وقتی راجع به «هک ارز دیجیتال بیت کوین» صحبت می‌شود، منظور چیست و چطور می‌توان از این دارایی دیجیتال گران‌بها در برابر تهدیدهای احتمالی محافظت کرد.
آیا هک بیت کوین شدنی است؟
هر شبکه‌ای ممکن است مورد حمله قرار بگیرد؛ اما احتمال موفقیت آن به ساختار شبکه بستگی دارد. امنیت یک شبکه بلاکچین به عوامل مختلفی از جمله توزیع‌پذیری نودها، رمزنگاری و مکانیزم اجماع آن وابسته است. بنابراین، بهتر است اول ببینیم امنیت بلاکچین بیت کوین از کجا می‌آید و بعد از آن احتمالات مختلف را بررسی کنیم.
آیا شبکه بیت کوین امن است؟
بلاکچین یک دفتر کل توزیع‌شده (DLT) یا دیتابیس غیرمتمرکز است که اطلاعات به‌شکل غیرقابل تغییر در آن ذخیره می‌شوند. تراکنش‌ها ابتدا رمزنگاری و در یک «بلاک» ثبت می‌شوند، سپس این بلاک‌ها به‌طور زنجیره‌وار به یکدیگر متصل می‌شوند. از آنجایی که تمام شرکت‌کننده‌های شبکه یا همان نودها (Node) به‌صورت غیرمتمرکز کار می‌کنند و نسخه‌ای از این دفتر کل را دارند، امکان دستکاری داده‌ها وجود ندارد. مهم‌ترین عواملی که به امنیت شبکه بیت کوین کمک می‌کنند را می‌توانیم به شرح زیر خلاصه کنیم:
۱. غیرمتمرکز بودن شبکه
بیت کوین روی یک سیستم همتا‌به‌همتا کار می‌کند که در آن هزاران نود نسخه‌ای از کل بلاکچین را ذخیره دارند. این یعنی هیچ فرد یا نهادی کنترل کامل شبکه را ندارد و تغییر یک داده تنها با هماهنگی و تایید اکثریت نودها امکان‌پذیر می‌شود. به همین دلیل دستکاری تراکنش‌ها یا افزودن بلاک جعلی تقریباً غیرممکن است.
۲. رمزنگاری و هشینگ
هر بلاک در بیت کوین حاوی یک هش منحصر‌به‌فرد است که با استفاده از الگوریتم‌های رمزنگاری به بلاک قبلی متصل می‌شود. به‌این ترتیب، تمام داده تراکنش‌ها در زنجیره امنی از بلاک‌ها قرار می‌گیرند. اگر کسی بخواهد داده‌ای را تغییر دهد، باید همه بلاک‌های بعدی را هم دوباره محاسبه کند و این کار عملاً امکان‌پذیر نیست. همچنین استفاده از کلیدهای عمومی و خصوصی تضمین می‌کند که فقط صاحب واقعی می‌تواند دارایی خود را جابه‌جا کند.
۳. مکانیزم اجماع
در شبکه بیت کوین، هر تراکنش تنها زمانی معتبر شناخته می‌شوند که توسط ماینرها اعتبارسنجی و تأیید شود. مکانیزم اجماع بیت کوین مبتنی بر اثبات کار (PoW) است. براساس این الگوریتم، ماینرها برای اعتبارسنجی تراکنش‌ها و اضافه کردن یک بلاک باید مسئله‌های پیچیده ریاضی را حل کنند که به توان محاسباتی زیادی نیاز دارد. تلاش برای تغییر تاریخچه تراکنش‌ها علاوه‌بر دانش فنی به قدرت سختافزاری و بار مالی سنگینی نیاز دارد که اصلا مقرون‌به‌صرفه نیست.
۴. تغییرناپذیری داده‌ها
یکی از ویژگی‌های مهم بلاکچین این است که بعد از تایید تراکنش و ثبت در بلاکچین دیگر نمی‌توان آن را تغییر داد یا حذف کرد. ماهیت توزیع‌شده بلاکچین و برچسب زمانی تراکنش‌ها تضمین می‌کند که سابقه تراکنش‌ها همواره شفاف و قابل اعتماد باقی می‌ماند.
۵. بهبود مستمر امنیت
جامعه توسعه‌دهندگان و پژوهشگران بیت کوین دائماً در حال بررسی، کشف آسیب‌پذیری‌ها و به‌روزرسانی پروتکل‌ها هستند. متن‌باز بودن کد شبکه باعث می‌شود هزاران نفر آن را بررسی و تقویت کنند. این همکاری جمعی و به‌روزرسانی مداوم، بیت کوین را در برابر تهدیدهای جدید مقاوم نگه می‌دارد و اعتماد کاربران را حفظ می‌کند.
روش‌های احتمالی هک بیت کوین چیست؟
تا اینجا متوجه شدیم که امنیت شبکه بیت کوین از کجا نشات می‌گیرد. حالا در ادامه روش‌های احتمالی هک بیت کوین را بررسی کنیم تا نشان دهیم چرا این حملات در عمل تقریباً غیرممکن هستند.
حمله ۵۱٪
حمله ۵۱ درصد (%۵۱ Attack) زمانی رخ می‌دهد که بازیگران مخرب بتوانند بیش از نیمی از قدرت محاسباتی (Hash) شبکه را در اختیار گیرد. اگر این اتفاق بیفتد، مهاجمین می‌توانند بلاک‌ها را بازنویسی کنند یا تراکنش‌هایی که قبلا انجام شده را برگردانند یا حتی بیت کوین‌ها را دوباره خرج کنند؛ اما رسیدن به چنین قدرتی مستلزم منابع سختافزاری، انرژی برق و سرمایه هنگفت است.
حمله ۵۱ درصد شبیه به خرید کنترل بیش از نیمی از کارگران یک کارخانه جهانی است؛ اگرچه از لحاظ نظری ممکن است، اما در عمل تامین و نگهداری چنین نیرویی غیرمعقول و پرهزینه است. در شبکه‌های کوچکتر که تعداد و پراکندگی اعتبارسنج‌های آن‌ها کمتر است، حمله ۵۱٪ شدنی است؛ اما برای بیت کوین با هزاران ماینر مستقل و مزارع محاسباتی گسترده، تصاحب بیش از ۵۰٪ توان هش شبکه عملا غیرممکن و از نظر اقتصادی بی‌معنا است.
بیت کوین از زمان تولدش در سال ۲۰۰۹ تا امروز هیچ‌وقت دچار حمله ۵۱ درصدی نشده است و همین موضوع یکی از دلایل اصلی اعتماد جامعه به این شبکه است. با این حال، چند بار نگرانی‌هایی درباره تمرکز قدرت استخراج به وجود آمده است. معروف‌ترین نمونه آن در سال ۲۰۱۴ بود که استخر GHash.io برای مدتی حدود ۵۰ درصد قدرت پردازش شبکه را در اختیار گرفت. اگرچه این اتفاق فقط به دلیل استقبال شدید ماینرها رخ داده بود نه یک حمله مخرب، زنگ خطر جدی را به‌صدا درآورد؛ زیرا اگر یک نهاد به تنهایی چنین قدرتی داشته باشد، می‌تواند تراکنش‌ها را دستکاری کند. خوشبختانه با فشار جامعه و تصمیم داوطلبانه مدیران استخر، سهم آن به زیر ۴۰٪ کاهش یافت و خطر برطرف شد.
نمونه دیگر در سال ۲۰۲۵ رخ داد؛ زمانی که دو استخر بزرگ Foundry USA و AntPool روی هم رفته کمی بیش از ۵۰ درصد هش‌ریت را در اختیار داشتند. در این مورد هم پس از واکنش جامعه و جابه‌جایی بخشی از ماینرها به استخرهای کوچکتر، نگرانی برطرف شد.
حمله دیداس
در یک حمله دیداس (DDOS Attack) یا انکار سرویس توزیع شده، هکر تلاش می‌کند با ارسال حجم زیادی از درخواست‌ها، یک سرور یا سیستم را از کار بیندازد. اما در شبکه‌ای مانند بیت کوین داده‌ها تنها روی یک سرور نگهداری نمی‌شوند؛ بلکه میان هزاران نود در سراسر جهان پخش شده‌اند. بنابراین حتی اگر چند نود هدف حمله قرار بگیرند و از دسترس خارج شوند، سایر نودها همچنان به کار خود ادامه می‌دهند و شبکه فعال باقی می‌ماند.
در این حالت بیت کوین را می‌توان به یک کتابخانه جهانی تشبیه کرد که نسخه‌های یکسانی از همه کتاب‌ها را در هزاران شهر دارد. اگر یک کتابخانه بسته شود، کتاب‌ها همچنان در سایر کتابخانه‌ها در دسترس هستند. بنابراین، به دلیل معماری غیرمتمرکز شبکه، حملهٔ دیداس هم نمی‌تواند کل شبکه بیت کوین را متوقف کند.
حمله دوبار خرج کردن
حمله دوبار خرج کردن (Double-Spending Attacks) زمانی اتفاق می‌افتد که مهاجم بخواهد یک بیت کوین را بیش از یک‌بار خرج کند. در این حمله، مهاجم سعی می‌کند قبل از اینکه تراکنش اول تایید و روی بلاکچین ثبت شود، به‌سرعت تراکنش دیگری را با همان بیت کوین انجام دهد.
پروتکل بیت کوین این چالش را از طریق فرآیند تایید ماینرها حل کرده است. آن‌ها مسئولیت تایید و اعتبارسنجی تراکنش‌ها را بر عهده دارند و به‌محض اینکه تراکنشی روی بلاکچین ثبت شود، تغییر یا بازنویسی آن غیرممکن خواهد شد.
از نظر تئوری، حمله دوبار خرج کردن تنها در حالتی رخ می‌دهد که گروهی با حمله ۵۱ درصدی کنترل بخش اعظم توان محاسباتی شبکه را در اختیار بگیرند و بتوانند تراکنش‌ها را بازنویسی کنند. اما همان‌طور که پیشتر گفتیم به‌لطف هزاران ماینر مستقل در سراسر جهان، بلاکچین بیت کوین تاکنون از این حمله در امان مانده است.
حمله روز صفر
حمله روز صفر (Zero Day Attack) به نوعی آسیب‌پذیری گفته می‌شود که پیش از کشف و رفع آن توسط تیم توسعه‌دهنده، مورد سوءاستفاده مهاجمین قرار می‌گیرد. بیت کوین تنها یک‌بار آن هم در تاریخ ۱۵ آگوست سال ۲۰۱۰ (۲۴ مرداد ۱۳۸۹) با این حمله روبه‌رو شد. یک هکر با استفاده از باگی که در کد شبکه وجود داشت موفق شد در بلاک شماره ۷۴٬۶۸۳ حدود ۱۸۴ میلیارد بیت کوین ایجاد کند؛ این رقم بسیار بالاتر از سقف عرضه ۲۱ میلیون واحدی بیت کوین بود.
خوشبختانه ساتوشی ناکاموتو و توسعه‌دهنده‌ای به‌نام گوین آندرسن (Gavin Andresen)، خیلی سریع متوجه مشکل شدند و در همان روز، نسخه جدید کلاینت بیت کوین را منتشر کردند. این به‌روز رسانی یک سافت فورک بود و از طریق بازگرداندن بلاکچین به قبل از حمله و باطل کردن تراکنش جعلی، مشکل را برطرف کرد.
اگر این نقص به‌سرعت اصلاح نمی‌شد، اعتماد به کمیابی بیت کوین از بین می‌رفت و منجر به سقوط ارزش آن می‌شد. واکنش سریع جامعه، اعتماد به انعطاف‌پذیری بیت کوین را تقویت کرد و از اثرگذاری روی قیمت بیت کوین جلوگیری کرد.
هک کردن آدرس‌های بیت کوین
هکرها برای سرقت بیت کوین از آدرس، باید کلید خصوصی آن را به‌دست بیاورد. این کلید یک رشته بسیار طولانی از اعداد و حروف است که تنها در اختیار مالک قرار دارد و تراکنش‌ها با آن امضا می‌شود. از نظر تئوری، مهاجم می‌تواند از طریق حمله بروت فورس (Brute Force) تمام احتمالات را امتحان کند تا به ترکیب درست برسد.
اما تعداد حالت‌های ممکن برای کلیدهای خصوصی بیت کوین ۲۲۵۶ است که از نظر بزرگی با تعداد دانه‌های شن روی زمین مقایسه می‌شود. امتحان و پیدا کردن این ترکیب حتی با سریع‌ترین سخت‌افزارهای موجود، به زمان، انرژی و هزینه‌ای فراتر از تصور نیاز دارد. بنابراین، آنچه در عمل اتفاق می‌افتد هک آدرس بیت کوین نیست؛ بلکه مهاجم از طرق مختلف مانند مهندسی اجتماعی، فیشینگ، بدافزارها و ربودن کلیپ‌بورد به اطلاعات حیاتی کاربر شامل کلید خصوصی و عبارت بازیابی دسترسی پیدا می‌کند.
حمله اسپم
حمله اسپم (Spam) در بلاکچین مانند همان «هرزنامه» در اینترنت است. اسپمرها با ایجاد هزاران تراکنش عمدی کوچک باعث شلوغی شبکه و کند شدن عملکرد شبکه می‌شوند و کارمزدها را بالا می‌برند. بنابراین، در این حمله شبکه از کار نمی‌افتد؛ بلکه هدف مهاجمان بیشتر تأثیرگذاری روانی روی کاربران، کاهش اعتماد و افت قیمت بیت کوین در کوتاه مدت است.
پروتکل بیت کوین از طریق چند راهکار از جمله اولویت‌بندی تراکنش‌ها براساس کارمزدهای بالاتر، رد تراکنش‌های با کارمزد صفر و بهبودهای فنی مانند سگویت و شبکه لایه ۲ لایتنینگ (Lightning)، مقیاس‌پذیری پردازش تراکنش‌ها را افزایش داده است تا حملات اسپم پرهزینه و بی‌اثر شوند.
آیا رایانه‌های کوانتومی می‌توانند بیت کوین را هک کنند؟
شبکه بیت کوین برای حفظ امنیت جفت‌کلید عمومی و خصوصی از دو الگوریتم رمزنگاری امضای دیجیتال بیضوی (ECDSA) و هش SHA-256 استفاده می‌کند. به لطف این دو الگوریتم، شکستن امنیت شبکه با رایانه‌های فعلی عملا غیرممکن است. اما پیشرفت کوانتوم یک تهدید بالقوه برای بیت کوین محسوب می‌شود؛ زیرا رایانه‌های کوانتومی با استفاده از کیوبیت‌ها می‌توانند پردازش‌های عظیم را انجام دهند و با الگوریتمی مانند شور (Shor) کلید خصوصی را از روی کلید عمومی استخراج کنند. این یعنی اگر کسی کلید عمومی شما را داشته باشد، می‌تواند کلید خصوصی‌تان را به‌دست بیاورد و بیت کوین‌های شما را خرج کند.
با این حال دو نکته مهم قابل‌توجه است؛ نخست، برای اینکه چنین حمله‌ای امکان‌پذیر شود، باید «کلید عمومی» قبلاً روی زنجیره یا افشا شده باشد. بنابراین، آدرس‌هایی که کلید عمومی‌شان هرگز فاش نشده است یا آدرس‌های یک‌بار مصرف ریسک کمتری دارند. دوم اینکه رایانه‌های کوانتومی هنوز تا رسیدن به این مرحله فاصلهٔ زیادی دارند؛ زیرا به هزاران «کیوبیت منطقی» نیاز دارند که فعلاً در دسترس نیست.
بنابراین، فعلا خطر هک بیت کوین با رایانه‌های کوانتومی جدی نیست. افزون‌براین، جامعهٔ کریپتو در حال طراحی و آزمایش الگوریتم‌های «پسا‌کوانتومی» است تا امضاها و آدرس‌ها را به روش‌هایی تبدیل کنند که حتی مقابل کوانتوم هم مقاوم باشند.
آیا هک بیت کوین با هوش مصنوعی امکان‌پذیر است؟
هوش مصنوعی به‌خودی‌خود نمی‌تواند بیت کوین را هک کند، زیرا امنیت این شبکه بر پایه ساختار غیرمتمرکز و الگوریتم اجماع اثبات کار بنا شده است. قدرت محاسباتی گسترده‌ای که در سراسر جهان توسط هزاران ماینر تأمین می‌شود، عملاً هر تلاشی برای نفوذ مستقیم به بلاکچین را غیرممکن می‌سازد. بسیاری از کارشناسان معتقدند که حتی الگوریتم‌های پیشرفته هوش مصنوعی هم توانایی عبور از این سد محاسباتی عظیم را ندارند.
درحال‌حاضر، مهم‌ترین تهدید اصلی هوش مصنوعی هک بیت کوین و شکستن امنیت آن نیست؛ بلکه سوءاستفاده از کاربران و نقاط ضعف پلتفرم‌ها است. هوش مصنوعی به‌عنوان یک ابزار قدرتمند در دست مهاجمان قرار گرفته است و به آن‌ها کمک می‌کند تا حملات غیرمستقیم را به‌طور موثرتری انجام دهند. تولید ایمیل‌ها و پیام‌های فیشینگ برای فریب کاربران و افشای کلید خصوصی، طراحی بدافزارهای هوشمند برای سرقت اطلاعات حساس یا شناسایی آسیب‌پذیری‌های نرم‌افزاری در صرافی‌ها و کیف‌پول‌ها از جمله این موارد است. بنابراین، خطر واقعی هوش مصنوعی به لایه‌های پیرامونی اکوسیستم ازجمله کاربران، صرافی‌ها و ارائه‌دهندگان خدمات بلاکچینی مربوط می‌شود.
هک بیت کوین چطور اتفاق می‌افتد؟
امنیت شبکه بیت کوین آنقدر قوی است که هیچ راهی برای سوءاستفاده از خود شبکه وجود ندارد. همین موضوع باعث شده است هکرها برای دسترسی به این دارایی ارزشمند، کیف‌پول‌ها، صرافی‌ها و پل‌های میان‌زنجیره‌ای را هدف قرار دهند.
۱. هک کیف‌پول‌ها
کیف‌پول‌های گرم (Hot Wallet) نرم‌افزارهایی هستند که دائما باید به اینترنت متصل باشند و به‌همین دلیل محبوب‌ترین هدف هکرها به‌شمار می‌آیند. مهاجمین ابتدا با استفاده از بدافزارها، اپ‌های تقلبی به رایانه یا گوشی شما نفوذ می‌کنند، سپس با استفاده از کی‌لاگرها و حملات کلیپ‌بورد کلید خصوصی یا عبارت بازیابی را می‌ربایند و در مرحله بعد اقدام به انتقال دارایی به آدرس مورد نظرشان می‌کنند. در فضای کریپتو بارها میلیون‌ها دلار از کیف‌پول‌های نرم‌افزاری به همین روش سرقت شده است. استفاده از کیف‌پول سختافزاری و فعال‌کردن احراز هویت دومرحله‌ای بهترین راه برای جلوگیری از هک کیف پول بیت کوین است.
۲. حمله به پل‌های میان‌زنجیره‌ای
پل‌ها (Bridge) امکان انتقال دارایی بین بلاکچین‌ها را فراهم می‌کنند؛ اما اگر قرارداد هوشمند آن‌ها آسیب‌پذیر باشد، مهاجم می‌تواند در حین انتقال دارایی‌ها را برباید. در سال‌های اخیر میلیاردها دلار ارز دیجیتال از طریق حمله به پل‌‌هایی مانند رونین (Ronin)، ورم‌هل (Wormhole) و نومد (Nomad) به سرقت رفته است. قبل از استفاده از پل‌های بلاکچینی حتما امنیت و ممیزی قرارداد را بررسی کنید.
۳. هک صرافی‌ها
صرافی‌های ارز دیجیتال به‌دلیل نگهداری حجم عظیمی از سرمایه، یکی از مهم‌ترین اهداف هکرها هستند. مهاجمان از طریق نفوذ به سرورها، نشت داده یا سوءاستفاده از حساب‌های مدیران می‌توانند سرقت گسترده‌ای را انجام دهند. هک صرافی مت‌گاکس (Mt.Gox) در سال ۲۰۱۴ یکی از بارزترین نمونه‌ها است که بزرگترین سرقت تاریخ بیت کوین را رقم زد.
۴. فیشینگ
حملات فیشینگ یکی از رایج‌ترین روش‌های سرقت بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال است. مهاجم ابتدا کاربر را به سمت کلیک‌کردن روی ایمیل، پیام یا سایت‌های جعلی ترغیب می‌کند و سپس از طرق مختلف او را تشویق می‌کند تا اطلاعات ورود یا عبارات بازیابی را وارد کند. گاهی حتی کاربران حرفه‌ای هم گاهی متوجه این ماجرا نمی‌شوند؛ زیرا ممکن است لینک جعلی که برای آن‌ها ارسال شده است، تنها یک حرف با لینک رسمی تفاوت داشته باشد.
۵. بدافزار و کد مخرب
هکرها با استفاده از کدهای مخرب و بدافزارهایی مانند کی‌لاگرها یا تروجان‌ها، آدرس گیرنده را تغییر می‌دهند تا هنگام ارسال، بیت کوین به آدرس مهاجم برود. نرم‌افزارهایی که به‌روز نیستند یا کیف‌پول‌های تایید نشده بیشتر در معرض این تهدید قرار می‌گیرند.
۶. سرقت کلیدها
دسترسی به کلید خصوصی یعنی مهاجم می‌تواند کنترل کامل دارایی را بر عهده بگیرد. ذخیره اطلاعات حساس در سرویس‌های ابری، عکس گرفتن از عبارات بازیابی یا اشتراک‌گذاری آن‌ها در فضای آنلاین به‌راحتی منجر به سرقت می‌شود.
آیا شبکه بیت کوین از کار می‌افتد؟
شبکه بیت کوین هیچ‌وقت به طور کامل از کار نمی‌افتد، زیرا بر پایه هزاران نود مستقل در سراسر جهان فعالیت می‌کند و هیچ مرجع یا سرور مرکزی نمی‌تواند آن را متوقف کند. حتی اگر بخشی از نودها آفلاین شوند یا کشورها فعالیت ماینینگ و معاملات بیت کوین را محدود کنند، سایر نودها همچنان به فعالیت ادامه می‌دهند. این ساختار غیرمتمرکز باعث می‌شود که بیت کوین شبیه اینترنت باشد؛ دولت‌ها می‌توانند استفاده را محدود کنند؛ اما نمی‌توانند کل شبکه را از بین ببرند. در نتیجه، تا زمانی که حتی یک نود فعال وجود داشته باشد، شبکه بیت کوین پابرجا باقی می‌ماند.
بیشتر بخوانید: چه اتفاقی می‌تواند باعث نابودی بیت کوین شود؟
چطور از هک بیت کوین جلوگیری کنیم؟
برای محافظت از سرمایه دیجیتال، رعایت چند نکتهٔ امنیتی ساده اما موثر، ضروری است. این اقدامات به شما کمک می‌کنند تا خطر هک و سوءاستفاده را به حداقل برسانید:
- برای نگهداری مقدار زیادی بیت کوین به‌ویژه در بلندمدت از کیف‌پول‌های سختافزاری استفاده کنید تا دسترسی هکرها محدود شود.
- با فعال‌سازی احراز هویت دوعاملی (2FA) ورود غیرمجاز هکرها به حساب و کیف‌پول‌تان را دشوارتر کنید.
- قبل از کلیک روی لینک‌ها، دامنه و جزئیات آن را به‌دقت بررسی کنید.
- از کلیک روی پیام‌ها و ایمیل‌های مشکوک خودداری کنید.
- فقط از صرافی‌های ارز دیجیتال معتبر و باسابقه استفاده کنید.
- اطلاعات حساس مانند کلیدهای خصوصی و عبارت بازیابی را در فضای ابری و آنلاین نگه ندارید.
- نرم‌افزار و سیستم‌عامل‌های خود را مرتبا به‌روز رسانی کنید.
- اگر کد آنتی‌فیشینگ در صرافی وجود دارد، حتماً آن را فعال کنید.
- دسترسی‌ها را به IP یا عملکردهای مشخص محدود کنید.
- قبل از دانلود یک کیف پول ارز دیجیتال، در مورد سابقه و امنیت آن تحقیق کنید.
- از طریق فعال‌سازی هشدارهای ورود مانع دسترسی‌های غیرمجاز به حساب شوید.
- برنامه‌ها و به‌روزرسانی‌ها را فقط از منابع رسمی و سایت‌های معتبر دریافت کنید.
- تحقیق قبل از سرمایه‌گذاری در پروژه‌های جدید، تحقیقات همه‌جانبه (DYOR) در مورد تیم، کد و نظرات کاربران را فراموش نکنید.
جمع‌بندی
امنیت بیت کوین بر پایه فناوری بلاکچین، ساختار غیرمتمرکز، مکانیزم اجماع و الگوریتم‌های رمزنگاری قدرتمند آن استوار است. این ترکیب، نفوذ یا از کار انداختن شبکه را عملاً غیرممکن می‌کند. هک بیت کوین با رایانه‌های کوانتومی هم در مقطع فعلی تهدید جدی به‌شمار نمی‌آید؛ چراکه هنوز تا شکستن رمزنگاری بیت کوین فاصله زیادی دارند. به‌علاوه، جامعه کریپتو در حال توسعه الگوریتم‌های پسا‌کوانتومی است تا امنیت شبکه را در برابر این فناوری حفظ کند.
واقعیت این است که تاکنون هیچ هکی برای شبکه بیت کوین رخ نداده است و حملاتی که اتفاق می‌افتد به لایه‌های پیرامونی مانند کیف‌پول‌ها، صرافی‌ها یا خطاهای انسانی مربوط می‌شوند، نه خود پروتکل بیت کوین. نکته قابل‌توجه این است که توسعه‌دهندگان و کاربران می‌توانند با رعایت اقدامات امنیتی و راهکارهای پیشگیرانه تا حد زیادی از این خطرات جلوگیری کنند.
سوالات متداول
امنیت بلاکچین بیت کوین به دلیل رمزنگاری قوی و تمرکززدایی بسیار قوی است و تاکنون هک نشده است.
درحال‌حاضر، کوانتوم تهدید جدی برای شکستن رمزنگاری بیت کوین محسوب نمی‌شود.
مهاجمان معمولاً از فیشینگ، بدافزار، سرقت کلید خصوصی، هک صرافی‌ها و آسیب‌پذیری قراردادها و پل‌های میان‌زنجیره‌ای برای سرقت بیت کوین استفاده می‌کنند.
استفاده از کیف پول‌های سختافزاری، فعال‌کردن احراز هویت دوعاملی، آفلاین و ایمن نگه‌داشتن عبارات بازیابی، به‌روز رسانی منظم نرم‌افزارها و دوری از سایت‌های جعلی و لینک‌های فیشینگ مهم‌ترین اقدامات برای جلوگیری از هک شدن هستند.
